Ey Hüznüme Yâr Bellediğim

Admin Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08

Ey Hüznüme Yâr Bellediğim

Sukût bürünmüşse dillere yara derindir, yara derinse ALLAH kerimdir...

Ey Hüznüme yar bellediğim sen giderken kırılgan tavrın ruhumda kayboldu. Sesim inciten uzaklığının garipliğinde boğuldu, ruhumda dantel dantel ördüğün sevdan yoklukla buluştu. Tebessümün bir gölge gibi çehremde her an sürurdu. Ey hüznüme yâr bellediğim, sevdasını sevdama eklediğim, hani sinelerde derman bekleyen ruhlara aşk olacaktık. Hani sevdamızı Kaf Dağının zirvesine yazacaktık, sonsuzluğa sonsuz sevdalara bir efsanede biz olacaktık. Gülün kokusundaki aşkı, buruk gönüllere zerrelerle taşıyacaktık.

Ey hüznüme yâr bellediğim; gel sinende aşkımızı resmedeyim. Sen aşkın adını unuttuğun; gönlünden attığın gün, vefasızlığın semada çınlıyordu, sözlerini unutmuştun bütün. Yâr demek yoldaş demekti; yarıda bırakmamak ruhunla canın, canına bir bütün olmak, bir güle baktığında aynı sevdayı bulmak. Üzüldüğünde aynı hüznü hücrelerinde duymak...

Ne oldu ey yâr söyle ne oldu, bahtına düşen güller mi soldu. Ağaçtan düşen yaprak misali yitti ümitlerin. ümitsizliğinle benim de ruhuma bir çizgi çizdin. Hani tökezleyecek ama asla vazgeçmeyecektin. Ey hüznüme yâr bellediğim; sevdasını ruhumda tesbih tesbih çektiğim. Sırrım ruhunda asilleşmiş bir sevdaydı. Yüreklerimiz duru, sevgimiz canlara rehber, güneşe tutunan ışıklardı. Yüreğini ısıtan bu aşk, meleklerin rükûsunda dalgalanacaktı...

Tuttuğun elin sıcaklığı yüreğinde vefalaşsın, düşsen de sonsuz hamleyle, kalk ve doğrul. Hüznüme yâr bellediğim yâr; nice sırlar içinde daha binlerce sır var. Tut elimi biz ezelde yaptığımız biat ile söz vermiştik, Rabbim muhabbetle birleştirsin yüreklerimizi. Bizlerin sevdası sonsuza yazılmış, anla bırakamayız yüreklerimizi.

Selam Sevgi ve Dua ile...

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08