Bizsizleşmek...

Admin Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08

Bizsizleşmek...

Son makası attık hayallere, bütünlüğü parçalarcasına kestik bağları, darmaduman ettik ortalığı. Varılacak birçok kapıyı hiçbir zaman açılmayacak şekilde vurduk koca koca kilitlerle, paslanmış kapılar ardında şimdi hayallerimiz. Küflü toz pembe bulutlarımızla, yamalı gökkuşağı renklerimizle, bir tutam ayrılığımızla noktaladık eskimeye yüz tutmuş sevgilerimizi ve parçalanmış ruhlarımızda eriteceğiz bize dair her bir şeyi. Ayağımızın altındaki güzellikleri çiğneyecek kadar gözümüz dönmüş, kanlı gözlerimizle etrafı seyre koyulmuş olan sevgi kokan ilkbaharları eriteceğiz. Akları salacağız en koyu karanlıklara, karaları bel bağlayacağız ayrılığın diyarlarına, ağustos böceği miskinliğiyle salıvereceğiz her şeyi sana dair, bana dair, bize dair her şeyi...

O asil hülyalarımızın son ipini çektim bugün, bırakıverdim en koyu karanlıklara. Gözyaşlarının havuzunda sellerle serpiştirdim önüne, akıp giden sonu gelmeyecek yepyeni zamanlar verdim sana. Her bahar tekrar tekrar açacak zamanlar, seni bende yok ederek beni sende imkansızlaştıracak zamanlar. Ruhunu taşıyan bedenin esaretine kapılıp yap bildiklerini, sıcaklığın doruğunda eriyen kum tanesi gibi vahasız çölde bırak paslı ruhunu...

Son cümlelerimde bıraktım sana dair öznelerimi, sana ait olan her şeyi, son durakta bıraktık sevgiyi. İki farklı yolcu iki ayrı istikamete yol alır aynı yollardan ve git ayrılığın yanık kokusu duyulmadan…

Selam Sevgi ve Dua ile...

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08