Damat Efendi

Dost Üye Mesaj Sayısı : 71 Kayıt tarihi : 07/08/09 Nerden : Ankara

Mecmau'l-Enhür sahibi Muhammed b. Süleyman, "Damat Efendi"
lakabıyla meşhur olmuştur. Çünkü, bu iffet âbidesi, talebelik
döneminde bir gece yarısı, mum ışığı altında ders çalışmaktadır.
İlmî mütâlaalara daldığı bir esnada kapısı çalınır. O vakitte birinin
gelmesinin hasıl ettiği hayret ve misafirin kimliği hakkındaki merakla
hemen kapıyı açar. Karşısında genç ve güzel bir kızcağız durmaktadır.
Misafir, yolunu kaybettiğini ve etrafta başka bir ışık göremediği için
onun kapısını çalmaya mecbur kaldığını söyler.
Genç talebe, misafirini geri çeviremez, onu gece karanlığına ve
sokağın soğuğuna terk edemez, çaresizce kızı içeri alır. Ona oturup
dinlenebileceği bir köşe gösterdikten sonra da sabaha kadar dersine
çalışmaya devam eder. Utangaç ve gizli-saklı nazarlarla onu seyreden
kızcağız, bu iffetli talebenin bir haline taaccüb eder; genç, arada bir
parmağını önünde yanan mumun alevine tutmakta ve bir müddet öylece
bekledikten sonra geri çekmektedir. Bir defa ile de yetinmemekte ve
bunu ara ara sürekli tekrarlamaktadır. Bu hal üzere sabah olur.

Gün ışıdıktan sonra genç kız oradan ayrılıp evine döner.
Halkın yardımıyla yolunu bularak ulaştığı ev, Osmanlı vezirlerinden
birinin sarayıdır; bu genç kız da, o vezirin kerimesidir. Saray halkı,
ona geceyi nerede ve nasıl geçirdiğini merakla sorarlar; zira, bütün
gece onu aramış ama bir türlü bulamamışlardır. Genç kız başından
geçenleri, gördüklerini ve hususiyle de kendisini misafir eden talebenin
tuhaf halini bir bir anlatır. Vezir, kızına yardım eden o genci
sarayına davet eder ve niçin sabaha kadar elini yanan mumun üzerinde
tuttuğunu ve elinin yanmasına sebep olduğunu sorar. Yusuf yüzlü genç,
"Yolunu kaybettiği için kapımı çalan bir misafiri dışarıda bırakamazdım
; bu sebeple onu kulübeme aldım. Nefsimin desiselerine karşı koyabilmek
için de, elimi ara sıra mumun bana Cehennemi hatırlatan alevi üzerine
koydum. Şeytan beni kandırmaya yeltendiğinde, parmağımı ateşe tutarak,
nefsime cehennem azabını hatırlattım ve böylece yanlış bir şey
yapmaktan kurtuldum."

Evet, hayırlı genç, bu iffet ve ismet şuuruyla ve ahirete kilitlenen
gönlüyle o vezirin çok hoşuna gider ve teklifi kabul ederek o kızcağızla
evlendikten sonra da "Damat Efendi" olarak anılagelen
Muhammed b. Süleyman gibi, bu dünyanın cazibedar güzellikleri
karşısında bakışı bulanmayan, gözü kaymayan, veraların verasını ebedî
saadet diyarı sayan ve hep ona ulaşmayı düşünerek yaşayan insandır.

Admin Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08

Muhammed b. Süleyman gibi, bu dünyanın cazibedar güzellikleri
karşısında bakışı bulanmayan, gözü kaymayan, veraların verasını ebedî
saadet diyarı sayan ve hep ona ulaşmayı düşünerek yaşayan insandır.

ALLAH razı olsun ihda kardeşim
çok güzel bir hikaye ve örnek bir insan hayatı
çiçek6

Moderator Mesaj Sayısı : 3652 Kayıt tarihi : 21/09/08 Yaş : 55

ALLAH razı olsun.ihda kardeş. eline emeğine sağlık.
Rabbim o güzel insanlardan da razı olsun.cümlemize,
onlar gibi yaşamayı nasip eylesin.inşAllah..

çiçek

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08

mustafa43 demiş ki:: Muhammed b. Süleyman gibi, bu dünyanın cazibedar güzellikleri
karşısında bakışı bulanmayan, gözü kaymayan, veraların verasını ebedî
saadet diyarı sayan ve hep ona ulaşmayı düşünerek yaşayan insandır.

ALLAH razı olsun ihda kardeşim
çok güzel bir hikaye ve örnek bir insan hayatı

» Yalnızlık Efendi...
» Osman Efendi
» Misyoner Mahmud Efendi'nin Maceraları :)
» Mecazibden Yusuf Efendi (cok sevdigim bir Hikaye..)