Menekşe Özel Üye
Mesaj Sayısı : 2555 Kayıt tarihi : 30/08/10
| Konu: Bir Bekleyişe Adanmış Ömür Bizimki Ptsi Mart 17 2014, 22:34 | |
| Bir Bekleyişe Adanmış Ömür Bizimki
Yaşam bir senaryo ise, bize düşen rolleri kuşanıp sahne dediğimiz an yazmaya başlıyoruz. Replikler cümlemizde gizli. Eylemsiz söylemin ne gücü var diye düşündüm de, biz bunun ispatı değil miyiz? diye sordum kendime. Hayatım boyunca eylemsiz sözleri sığ bulmuşumdur. Şimdi dönüp keser misali beni vurdu düşündüklerim. Sözler de eylemden kuvvetli olabiliyormuş. Söylemle de yalnızlığın kış kokusunu bahar kokusuna dönüştürebiliyormuş insan... Şu an ben bu kokuyu tüm ruhumda, bedenimde hissediyorum. Tomurcuğa duran taze bir fidan gibi...
Benden öte, sizden öte, bizden öte bir yaşam var bilirsiniz... Ötelere dilekçeler yazıyorum hep. Bu yakada olmadıysa ötelerde olmalı, vuslata dair ne varsa bir çırpıda yaşanmalı. Bu tarafta yaşayamadım diye üzülmüyorum. Bu tarafta zaman aralığı kuşkanadı ürkekliğinde, göz kapağının bir hamlesi kadar... Bir cümleye sığan kısa bir özet... Oysa öteler sonsuz... Düşünsenize size sorulsa; "yaşamın kaç sene sürsün? Yoksa sonsuz denen bitimsiz zaman çizgisinde mi yaşamak istersin?" Cevap ne olurdu? Ben küçük, sığ, biten ve bazen de hedefi şaşan atışlar istemiyorum. Kocaman, derin, nokta atışıyla hedefi tam isabet diyerek tutturan atışlar istiyorum. Bunun için ise bu yakada her yoksunluğa razıyım. Kimsesizliğimi taşırım koynumda. Kendimi saklarım, yüreğimi açmam, ağlasam da belli etmem. Ya siz!? Değmez mi sizce?... Bu yakada kim kalmış ebedi, bu yakada kim aradığını bulmuş?
Bir bekleyişe adanmış ömür bizim ki... Biraz senden, biraz benden en çok bizden... İhtimallerini sevdiğimiz, Adını koymadığımız, iki yürek arası kurulan bağın güçlendirdiği, Kimi zaman uzağına düştüğümüz bir hikaye gibi... Yinede bir güzergâhın yolcusu olduğumuzu bilmenin gücüyle kavuşan insanlarız. Bir ihtimale adanmış bir ömür belki de ... bizim ki...
Böyle işte... Hayat kaldığı yerden devam ediyor her gün, eğer ömür kredimiz o güne açıksa... Zaman zaman yorulunca biz insanlar mola veriyoruz. Mola zamanlarında hiçbir şey yapmadan ve hatta sanki hiç yaşamıyormuşçasına yaşamın dışına savuruyoruz kendimizi virgüllerle… Emir gelinceye kadar nokta koydurmuyor hayat biz istesek de… Yani vade yettiğince kelimeler peş peşe sıralanıyor. İnce ya da kalın ciltli kitaba durmadan yazıyoruz. Kelimeler yoruluyor ve anlam için nokta bekliyorlar. Nokta konmalı ki yeni bir cümle başlasın.
Kelime kalabalığında yorulmaz mı ifadeler? Çok zor bir denklem aslında; düşünsenize hayatı yazıyorsunuz, ancak kelimeleri o kadar itinayla bulup kullanmalısınız ki nokta koyuncaya kadar ki bölüm anlamlı olsun, anlaşılır olsun, doğru ifadeler barındırsın. Cümlenizde yanlış kelimeler kullanırsanız hayatı ıskaladınız demektir. Yani altı üstü hayat; kalın veya ince ciltli kitapta yer alan senaryo… Bize düşen rolde replikleri yazıyoruz ve tüm replikler sadece iki nokta arasında bir cümle.. EVET, HAYAT İKİ NOKTA ARASINDA KURULAN SADECE BİR CÜMLE…
Özlem Ayral | |
|
MaVi_GüL Admin
Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08
| Konu: Geri: Bir Bekleyişe Adanmış Ömür Bizimki Salı Mart 18 2014, 01:13 | |
| | |
|