ebeda
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

ebeda

Sonu Olmayan Bir Yolda Birlikte Yürüyenlerin Sitesi
 
AnasayfaAnasayfa  Suskunluğum... Empty  Radyo  Latest imagesLatest images  AramaArama  Giriş yap  Kayıt OlKayıt Ol  
Son Konular
Konu Son Yazan GöndermeTarihi
Cuma Şub. 09 2024, 12:26
Cuma Şub. 09 2024, 12:25
Cuma Şub. 09 2024, 12:25
Cuma Şub. 09 2024, 12:24
Çarş. Ara. 06 2023, 12:37
Çarş. Ara. 06 2023, 12:26
Çarş. Ara. 06 2023, 12:20
Ptsi Ara. 04 2023, 15:55
Ptsi Kas. 06 2023, 20:33
Ptsi Kas. 06 2023, 20:23
Ptsi Kas. 06 2023, 20:19
Ptsi Kas. 06 2023, 20:17
Ptsi Kas. 06 2023, 20:16
Ptsi Kas. 06 2023, 20:15
Ptsi Kas. 06 2023, 20:14

 

 Suskunluğum...

Aşağa gitmek 
2 posters
YazarMesaj
mustafa43
Admin
Admin
mustafa43


Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08

Suskunluğum... Empty
MesajKonu: Suskunluğum...   Suskunluğum... EmptyÇarş. Mart 12 2014, 21:14

Suskunluğum...

İki gündür sesim kısık yaşıyorum, anlatmak istediklerimi genelde beden dili yada el ve göz hareketleriyle anlatmaya çalışıyorum. İfade etmenin kaç tür olduğu böyle kısıtlı zamanlarda daha bir ortaya çıkıyor. Bundan öte ses kısıklığında, konuşmak isteyipte konuşamadığınız kelimeler yok mu daha bir boğuluyorsunuz. Yüreğinizden kopup gelen kelimeler ve cümleler boğazınıza gelip düğümlenince sesin kıymetini daha iyi anlıyorsunuz. Zihninizdeki kelimeler kaynayıp duruyor ama buharı yüreğinizi yakıyor. Yokluğunda anlaşılıyor varlığın değeri…

Konuşmanın sadece ses tellerine hakim olmaktan başka bir şey olduğunu anlıyor insan. Böyle kısıtlı zamanlarda konuşmanın bir bakış yada bir duruşla olabildiğinin sırrına eriyorsunuz. Bu halimde bana iyi geliyor doğrusu, söylediklerinizi duyurmak için, hiç kimsenin kolundan tutmaya çalışmıyorum en azından. İnsanlar sizi dinlemeye istekli değillerse, onların kolundan tutup bağıra bağıra söz söylemektense kısık sesli olup bir hareketiyle şahı indiren kişi olmayı yeğliyorum Zaten Yüz kelime ile ifade edilemeyen bir düşünceyi, ne söylemekten ne de yazmaktan yanayım. Suskunluğun bir yanıt ama dayanılması güç bir yanıt olduğu da gün yüzüne çıkıyor böylece...

İnsan çenesini tutunca, daha rahat nefes  aldığının farkına varıyorum bu sesimin kısıklığında. Söylediklerinizin pişmanlığında boğulmak yerine, kısa süreliğine söylemediklerinizin sizi  barut gibi dipdiri tutması daha hoş geliyor. Suskunluğum birikime dönüşüyor, sustuğum kelimeler sızıyor yine de bir yerlerden  dilimin kenarına, ağzımda maya tutmuyor dipçik gibi cümleler. İyi ki suskunluğum var diyorum bu kez de, konuşmak kadar susmanın  da bir ihtiyaç olduğunu anlıyorum...

Aslında susmak o kadar da olumsuz bir durum değilmiş anladım. Mevlana  susmak mana eksikliğinden değil belki mananın derinliğindendir der. Bu arada susmanın beni ele vermeyen, sadık bir dost olduğun da anlamış oldum. Sözlerin efendisi de bu konuda susan kurtulmuştur diyerek  hayata bakışımı farklılaştırdı. Şairin dediği gibi her gönülden bakan bir çift göz vardır susarak da söylenecek söz vardır. Susanlara selam olsun...

Selam Sevgi ve Dua ile...    
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
MaVi_GüL
Admin
Admin
MaVi_GüL


Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08

Suskunluğum... Empty
MesajKonu: Geri: Suskunluğum...   Suskunluğum... EmptyPerş. Mart 13 2014, 01:07

çiçek16Allah razı olsun  çiçek16 
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Suskunluğum...
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası
 Similar topics
-
» Suskunluğum....
» Suskunluğum...
» Benim Suskunluğum Boşuna Değil

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
ebeda :: Sanat ve Edebiyat :: Denemeler-
Buraya geçin: