mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Sevgili İnsanlık... C.tesi Şub. 01 2014, 23:22 | |
| Sevgili İnsanlık...
Sevgili insanlık, senin gerçek halini en son, Sevgili (as)'le beraber kol kola görmüşler. Merhamet, şefkat, hoşgörü ve sevgi de yanınızdaymış. Zaman zaman bir görünüp bir kaybolsan da o gün bu gündür hiç kimse görmemiş gerçek halini. Bir yerlerde saklanıyorsun, bunu biliyoruz. Koluna girecek dost yürekler arıyorsun belli ki ortaya çıkmak için. Belli ki bir hayli dargınsın bize...
Sevgili insanlık, biliyoruz ki şu yaşlı yeryüzü, senin en berrak halini Sevgili (sas)'in ışığıyla gördü. Daha önceleri de görülmüştün, Yusuf (as), Musa (as), İsa (as) ve bir çok sevgi dostlarıyla ama hiç bu kadar güzel tecelli etmemiştin dünyamızda. Hep böyle defalarca saklanmışken, defalarca belirmiştin yeryüzünde, en son saklandığında yer yüzünde bir mağarada, Sevgili (sas)'le inmiştin dağın zirvesinden insanların arasına. İnsanlar sana muhtaçtı çünkü, insanlar sana en fazla muhtaçtı ve O Sevgili (sas)'le beraber, milyonlarca parçaya bölünerek yerleşmiştin yüreklere...
Sevgili insanlık, biz biliyoruz ki şimdi, sen Sevgili'den (sas) önce diri diri toprağa gömülen körpe kız çocuklarının feryatlarıyla terk etmiştin insanları ve de şehirleri. Sırtında kırbaçlar şaklayan çaresiz kölelerin iniltileriyle terk etmiştin, alkol kokan, hoyrat şehvet hırıltılarına kulak tıkayarak terk etmiştin. Zalimin gürleyişleri, mazlumun inleyişleriyle terk etmiştin bizi ve daha önceleri sevgili insanlık, Yusuf (as)'la beraber kuyuya atılmış, Eyyüb (as)'la mağaraya sürülmüş, Yunus (as)'la balıklara yem edilmiştin. Ve her gidişinden sonra; gözyaşlarıyla döndün insanların arasına, bir sevgilinin kolunda...
Sevgili insanlık, insanlar zaten seni, Sevgili (sas)'in gözyaşlarında gördüler önce. Ve biz gözyaşlarıyla beslendiğini, gözyaşlarıyla büyüdüğünü biliyoruz yüreklerde. Ve biz; bir tarafının, bir gözü yaşlıyla sürgünde olduğunu da biliyoruz, şimdilerde. Sevgili insanlık, şimdilerde sana o kadar muhtacız ki hangi mağaranın içinde, hangi kuyunun dibinde, hangi denizin ortasındadır diğer yarın, bilemiyoruz. Hani çocukluğumuzda; elma dersek çıkar, armut dersek çıkmazdın orta yere...
Sevgili insanlık, bugünlerde sana muhtacız, sana en fazla muhtacız bugünlerde, ne olur ortaya çık da göster bizlere gül cemalini. Ne olur bir gözü yaşlıyla in artık şehirlerimize, ne olur karakışa dönmüş yüreklere bir sıcaklık getir. Masum bir çocuk edasıyla çağırıyoruz şimdi seni. Sevgili insanlık, elma diyoruz, ne olur ortaya çık, sevgili insanlık, nedendir bu yüreğimdeki inleyişler bilir misin, bugün yine; acıyı vurmak isterken sapan taşlı çocuklar, acıyla vuruldular. Bugün yine, binlerce çocuğun ekmekleri elinden alındı, bugün yine, yeni doğan binlerce bebeğin beşiğine borç senetleri iliştirildi. Ve bugün yine, siyah tenli çocuklar korkuyla baktılar beyaz tenli adamın elindeki silaha. Ve bugün yine, sen girmeyesin diye Filistin kentlerini tanklarla kuşattılar ve kuyulara betonlar döküldü ve mağaralar bombalandı ve denizler yakıldı sen dönmeyesin diye...
Sevgili insanlık, bir çocuk masumiyetiyle çağırıyoruz şimdi seni, elma diyoruz, çık artık. Sevgili insanlık, akıllar senden uzaklaşmakta senin yokluğunda, sen biliyorsun ki; sevgi, merhamet, şefkat ve gözyaşının eşlik etmediği bir akıl, et yığınından başka bir şey değildir. Şimdi, et yığınlarının inşa ettiği çelik paletler arasında ezilmektedir merhamet ve merhametin öldüğü bu dünya, kanlı bir dünya oldu. Ve gözyaşlarından mahrum bu dünya, kurak bir çöle döndü...
Sevgili insanlık, gözyaşları sendedir bunu biliyoruz artık, elma diyoruz, ne olur ortaya çık. Sevgili insanlık, sen gittin; cimrilik, cehalet, kabalık, budalalık, enaniyet, nefsaniyet, şehvaniyet boy verdi gönül vadilerinde. Ayrık otları gibi sardılar ruhları ve sevgi, bir kuş gibi uçup gitti beden kafeslerinden. Sen gittin; dertsizler dertlileri, sağlıklılar hastaları, zenginler fakirleri, sahipliler sahipsizleri unuttu. Sen gittin, büyük balıklar küçük balıkları yuttu, sen gittin; benlikler nefislere kaptırıldı ve ruhların içi boşaldı. Ve benlikler, içi boşalmış ruhlara put olarak dikildi ve şimdi insanlar kendi benliklerinin firavunluğunu yaşıyorlar ve dünün putperestlerinden daha vahim bir durumdalar...
Sevgili insanlık, bizler de sensizlikten düşen payımızı aldık, elma diyoruz, ne olursun çık artık. Sevgili insanlık, belki bir yetim yürekte büzülüp kaldın, belki başı okşanası masum bir çocuğun yüreğinde. Belki sürgün yemiş gönüllerin içine akıttığı gözyaşlarında saklısın, belki bir kutlunun hüzünlü yüreğinde. Yine insanların yüreğindesin, biliyoruz ve seni, kavminin Yunus (as)'ı araması gibi arıyoruz. Sevgili insanlık, bir çocuk masumiyetiyle bir kez daha elma diyoruz ne olur, dön artık...
Selam Sevgi ve Dua ile...
En son mustafa43 tarafından Paz Şub. 02 2014, 02:47 tarihinde değiştirildi, toplamda 3 kere değiştirildi | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Sevgili İnsanlık... Paz Şub. 02 2014, 02:04 | |
| | |
|
] 
