Hece Hece Sen Dökülüyorsun

Özel Üye Mesaj Sayısı : 2555 Kayıt tarihi : 30/08/10

Hece Hece Sen Dökülüyorsun

Durulur muyum bende bir gün?
Yakıp kavurmaya devam eder mi yoksa ömrümün en orta yerine gelip yerleşen vuslat yüklü kavuşma hasretin?
Kazanır mıyım bende bir gün gönlümde başlayan bu sevda savaşını?
Esir mi düşerim yüreğim yokluğuna?
Yoksa şehit mi veririm tüm duygularımı bir bir ömrünün kalelerine ulaşamadan?
Sana ulaşmaya çalışmanın dikenli yollarında yürürken hala,her zerrem de aşksızlığından bir iz peyda oluyor.
Dikenli yokluğuna sürten tenimden damlayan tüm damlalar,içime oluk oluk akmakta.
Elbiselerim aşka başının sunan derviş misali kan revan içinde.
Bağışlar mısın ki adının tek bir harfini merhem niyetine?
Sürer misin gözlerinden tek bir bakışı,yarası sen olan şu biçare gönle?

Ve hangi derdi yüklensem ben,
Hangi hüzne ortaklık etsem,
Ne zaman kan rengine boyansa duygularım,
En umutsuz ve çaresiz gibi görünen dertlere düşsem,
Ve ne zaman sararsa parmaklarım çok nikotin sarısından ötürü,
Hali hazırda bahanem sensin gibi,hep bahanem oluyorsun.
Tüm bahanelerimin dudaklarından hece hece sen dökülüyorsun.

Ah,ömrümün sızısı bol ismi gizemli dolu yolcusu.

Tiryaki oluşum acıya,elemlere müptela oluşum,ömrüme perde misali çekilen sensizliği örtmüyor ki.
Hüzne fazlaca tiryaki oluşumu ört bas edemiyorum sen dolu bekleyişler ile.
Hadi,
Bir bakış sunsan,
Bir sesleniş yüklense bana doğru gönlün gönülgahıma.
Adresi olsa tüm duygularımın lisanından ömrüme katre misali damlayacak tek bir sözcük.

Ah,
Üzerimde ki şu kabir yalnızlığı hissi sensiz.
Sükuta bulaşan gönlüm,
Sessizliğe meyilli bu ömür,
Yaşamımın en ortasına gelip yerleşen bıçak misali ortadan ikiye bölen tüm gülüşlerimi,
Gönül evimi harabe bir evden farksız bırakmayan,
Gelmeyen vuslatın...
Geç kalmışlığı buluşmamızın.
Gönül elbisem kanlar içinde sensiz.
Yeni yeni susuşlar icat olurken dilimin altında,dudaklarımda sükutun izleri çıkıyor.
Tüm sana söyleyemediğim sabrıma gömülü utangaç cümleler bir bir gün yüzüne çıkıyor gönlümün lügatinden şimdi.
Sabrımla sükutumu delik deşik ediyor artık sana kavuşmanın verdiği en elzem düşünceler.
Ve hisler.
Yeni yeni yangınlar çıkartıyor gönül evimde ömrüme düşürdüğün sessizlikler.

Ve k/anıyorum hiç durmadan seni.
Ve durmadan da k/anar oldum.

Ve kendi kanımda boğulma tehlikesi ile karşı karşıya kalırken,henüz dili icat edilmemiş bir çok hüzünlerim var yürek heybemde.
Diyemediğim,dillendiremediğim,isimde koyamadığım bir çok sen yüklü sessizlik barındıran içinde hüzünler var gözlerimin içinde.
Olup biten her şeyden habersizce seyre dalan terk i diyar etmiş bedenimden.

Kaç cesaret iksiri içmeli ki şimdi? Sen dolu şu gönlü sana açmaya usulca?
Anlatsam,
Sen yüklü şu gönlümden dem vursam sana,
Sana ifşa olsam,
Sana yerle bir olsa,
Sende yarla bir olsam,
Ayan beyan sende gün yüzüne çıksam.
Diyemem.
Utangaç kırmızısı beliren lisanımdan bir tek ses yükselmez,kırılmaz cesaretim.
Ve diyemedikleri içimin sana,bir bir kor rengine dönüşür gönlümde.
Ve sussam,içimin en kıyısında bir ateş yumağı halini alıyor tüm susmakla yükümlü olduklarım.
Ve biliyorum,
Sesimde ve yüzünde,edep ve haya sınırları çizili ey yar.
Kader işlemeli yazgısı ömrümün,edep ve haya kurallarını ihlalden içeri atılır.

Ve şimdi kendi yaşlarımda boğuluyorum sana.
Duyuluyor mu feryadı senler'im?
Yana döne kendi ateşimin etrafında eriyen küle dönen pervane gibiyim.
Hüzne meyilli fıtratında ömrümün,kendi içimde biriktirdiğim ateşte y/anıyorum seni.
Var mıdır acep düştüğüm bu çilenin sende bir adı?
Sevda çölünde bir damla suya muhtaç gibi seni arıyorum.
Üstüm başım,aşk içinde...
Yüzün diyorum ey yar...
Yüzünle buluşamayan gözlerim,kıblesini yitirmiş gibi.
Bakışlarım suretin olan kıblesini aramak ile uğraş içindeyken,
Bir yanım kuyularda ki Yusuf,
Diğer yanımda zindana atılmış Yusuf'ça bir duygu ile.

Kime gitmeli ki şimdi?
Kime demeli?
Ben kocaman sessizce kanayan bir yarayım.
Hadi,bana o yarin merhem yüklü,şifa dolu sesini sürün...
Yüzünü sarın tüm yaralarıma...
Her çabalayış da,daha çok takatsiz düşen yorgun bedenim ağyar kesildi sen gayrısına.
Hangi şiire uğrasam sen çıkıyorsun karşıma.
Hangi dert ile hemhal olsam,senden dem vuruyorlar ulu orta.
Hangi dağa yüklemeli şimdi bu bende ki derdi?
Hangi kuyuya fısıldamalı şu derdi?
Hangi kuyu eşlik eder ki hüznüme,oturup yanıma?
Hangi deniz dinler ki?
Hangi derya dök içini katre katre derki senden başka bana?

Ve bilesin,
Adını Fatiha misali gönlüme d/okuduğum Yar!
Yedi kat sema perde misali sürme diye çekilse gözlerime,suret i hayalini görmesine mani olur mu gönül gözlerimin?

Gel öyleyse,
Ruhum tenimden kopup,sana gelecek gibi...

ALINTI

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08

» Tek Hece-Aşk
» İki Hece..Tek Yürek Atışı...