mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Yare Mektup Ptsi Kas. 25 2013, 20:28 | |
| Yare Mektup
Yaz kalem, ki kelamın tarihi bir tekerrürdür. Hikmetleri kelimelerin kalplerine indiren ALLAH'a Hamd olsun. Yürüdüğüm yollar ve kaldırımlar varılacak en emin yerdir kalbin ey Aşk'ı Baki. Ben ki; yolcuyum Mısır'ın Züleyha'sının sırrına emanetçi ve ben yol üzereyken buldum bu hayali. Yolcuyum bir gün Hz.Yunus'un balığın karnından çıktığı sahile ulaşmayı uman ve nihanıyla tövbeler yağdıran ilah-i aşk'a. Kurulu surlar ardında kalem, kelamını tüketmenin şuursuzluğuyla sessiz harfleri kuşanmakta ve düştüğüm yollar kapı açtıkça beşeri cihana. Sevdam uzaklaştıkça Yusuf'un Züleyha'dan gözlerini kaçırdığı an'a, yaldızlı sözlerimin anlamsızlığıdır matem...
Ey Yar susma, Sen ne dersen; kelam ondan ibarettir zaten. Bil ki; aşkımın aslı hayalken, beni gerçeğe ulaştıran yar-i hakikisin sen. Korkmadık hiç yola düşmekten ki kaçındık bu yüzden yola düşmeden, düşe düşmekten. Sevgili, bildim, hasretsiz vuslat, marazsız sıhhat gibidir; yüreğime ulaşan her risalenle vuslat arzum biraz daha artıyorken, mamafih ufukta müjdenin kızıllığı dahi zuhur etmiyorken. Bildim ve sukut-u hayale kapattım sadrımı. Bu sevdanın sıhhati şanlı olsun diye tutulduğumuz ince hastalıktır ey yar. Değil mi ki; bize hep gurbetin çileli yollarını adımlamak düşüyor ve değil mi ki; aşk çilesine razı gelirsek hakiki oluyor...
Ey gül-i Rana; uzaklık hesap edilebilir bir kavram malum ki. Oysa şiddeti hesap edilebilen bir sevgi kalpte kök salmış muhabbet-i hakiki olabilir mi. Bazen sevgileri büyüten zamanın, kavuşmaları öksüz bıraktığına şahit oldukta, kimsesizlik uçurumunun kenarında imdada bir duha nefesinin yetiştiğine şehadet etmedik mi Ve ey yar-i hakiki, ben muhabbetinle senin kalbinde yaşarken hayatı, aklım senin uzağında kalmış bir mesafeyi hesa edebilir mi...
İşte kelamın tükenişi, işte s(öz)ün mekanı köz bilişi ve bu sözler şahittir, ben öylesine senim ki. Öylesine seninim ki ey aşk'ı baki içime sığdıramadığım bir ummanken sen şimdi o ummanda küçük bir deniz olmanın şuuruna varmak, özgürlüğümün (gönle sefa veren tutsaklığımın) en hoş ifadesi. Ve bu şuurun kalbini şiirimde tutmak sevdamın en deruni arzuhali. İstemem sahte özgürlükleri, bırak tutsaklığımın efendisi sen oldukça, azad etmesinler beni...
Aşk; yum gözünü sevgilinin bu uzun suskunluğa, kelamım Hz. Yunus'un gözyaşları gibi esirken neyleyim. Bir Yunus Emre olamadım ki ona kalem gibi kesilmiş odunlar sunabileyim...
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Yare Mektup Salı Kas. 26 2013, 00:14 | |
| | |
|
] 
