İllüzyondan Sıkıldıysan Kanalı Değiştir
Günümüz nasıl geçiyor? Uyanıp iş veya okul için sokağa çıkıp, akşam saatlerinde pili bitmiş bir beden olarak, savrula savrula eve dönerek değil mi? Dahası da var; evde, ya televizyonun karşısında uyuşuk gözlerle pinekliyoruz ya da bilgisayarın başına geçip, hayattan yarı kopuk, sanal dünyaya şehvetle bağlı neferlere dönüşüyoruz
Çevrede beynimizi uyuşturmak için uyaran yüzlerce şey varken, biz bilinçli seçimler yaptığımızı düşünüp, başka bir uyuşturucuyla kandırıyoruz kendimizi; kibir. Mesela televizyonu, yalnızca haberleri izlemek için açıyoruz. Hangi haberleri mi? Yayıncı kuruluşun kendi tarafından yorumladığı haberleri… Varlığını sürdürebilmek için reyting elde edebileceği haberleri… İlgi görmeyeceği düşünülenlerin süslenerek karşımıza getirildiği haberleri…
Hesapta gündemi, güncel olanı takip ediyoruz bu sayede. Peki nedir bu güncel? Etiketlerdeki sayıların artması, bilmem nerede trafiğin kilitlenmesi, futbol takımının galip gelmesi ya da yenilmesi, sırf ünlü diye mikrofon uzatılan birinin vatandaşın sorunlarına kafa yorması ve benzeri... Zihninizde bir şeyler canlandı değil mi? Şimdi de bunları izledikten sonraki günü düşünelim. Sabah işe veya okula gidip, dün gece haberlerde gördüklerimizden dem vurmuyor muyuz arkadaşlarımızla? Hatta bazı konuları lastik gibi uzatmıyor muyuz ertesi günlere kadar… Bir de onlara eklenen o gecenin haberleri var…
Peki biz bunlara düşünüp, bunlardan bahsederken, geçip giden, git gide tükenen ömrümüz değil mi? İnsan olarak varlığımızın amacı, yaratılan sanal gündemleri takip edip, hayatımızı bu sanal gündemler hakkında düşünüp yorum yaparak geçirmek mi? Gündem denen şey, belki de hayatımızdaki en büyük uyuşturucu! Acaba en değerli varlığımız olan beynimizi, para denen ve uygarlık tarihini tepeden tırnağa şekillendiren bu illüzyon için mi yormalıyız? Bizim yaratıcılığımız, yeteneklerimiz yok mu? İnsanlığın daha hızlı gelişmesini sağlayacak icatlar bulmak için kafa çalıştıracağımıza, niye trafiğin daha az olduğu yerleri hesaplamakla uğraşıyoruz/uğraştırılıyoruz?
Bu sanal gündemler, yalnızca televizyonla sınırlı değil tabii. Bir de kişilere özel gündemlerimiz var. Bir müzik ya da şarkı sözüyle tüm ruh halimiz değişmiyor mu? Az evvel olduğumuzdan bambaşka bir kimliğe bürünmüyor muyuz? Yolda yürürken, hareketli bir parça eşliğinde temponuzu artırmadınız mı hiç? Yani asıl olmanız gereken halden bir anda çıkıp, beyninizi çok farklı bir konuya odaklamadınız mı? Aşk meşk davaları yüzünden, bir şarkı dinleyip acı çektiğiniz dönemler olmadı mı? Eğer bu soruların çoğuna yanıtınız “Evet” ise, müzik de gerçek bir uyuşturucu demektir.
Bir düşünelim daha neler var diye; sinema, futbol, konser, televizyon, İnternet, iş, okul, alkol, gazete ve dergiler, öyküler, romanlar, şiirler, oyuncaklar, elbiseler, resimler, kostümler, sevgililer… Böyle bakınca, üzerine düşündüğümüz ve bizi bir noktadan alıp farklı bir noktaya götüren ne çok şey var değil mi? Suni gündemler çöplüğündeyiz. Dört bir yanımız illüzyon. Eğer farkına varır da sıkılırsak, yapacak bir şey de yok; kanalı değiştirip bir diğer illüzyona zaplamaktan başka. Eğer bir gün, insan olarak yapmamız gerekenlerin bunlar olmadığına ve düşünmemiz gerekenlerin bu çöplüğün içindekilerden farklı olduğuna karar verirseniz, o zaman yanınızdakilere bu düşüncenizi sesli olarak dile getirin; çünkü biz binlerce yıldır amacımızı unuttuk. Şu an başardığımız yegane şey, gördüğümüz illüzyonlarla beyinlerimizi çürütmekten başka bir şey değil. Lütfen pillerimizi, amacımızı bulmak için düşünerek harcayalım.
ALINTIDIR
Anasayfa 
] 
