Ben Sevgiyim...

Admin Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08

Ben Sevgiyim...

Görmüyorlar beni, farketmiyorlar, bakıp geçiyorlar öylece, duyumsamıyorlar. Üzülüyorum çok üzülüyorum, hem kendim hem de insan adına, ben insansız olamam ki. Hesaplar yapıyorlar, bir takım hesaplar, çok çok dolu dolu hesaplar. Topluyorlar çarpıyorlar bölüyorlar, insanları çarpıyorlar birbirine, gerçekleri çarpıtıyorlar. Bedenleri, yürekleri bölüyorlar parça parça, evimi barkımı dağıtıyorlar. Nerde yaşayacağım ben, nerde barınacağım. Bunca yıldan, bunca uğraştan sonra insanı terk edip hayvana gitmek olmaz ki...

Ben Sevgiyim; akrabalarım, kardeşlerim bir bir dağıldılar bu son yüzyılda, harcandılar, savruldular, yitirildiler. Şefkatti, hoşgörüydü, sabırdı, anlayıştı isimleri. Bir ben kaldım, bir ben direniyorum tüm zorluklara tüm acımasızlıklara karşın. Savaş veriyorum, yüreğini aldırıp rafa kaldıranlara savaş veriyorum ve savaşı hiç ama hiç sevmiyorum...

Ben Sevgiyim; biliyorum bir sanat ürünü oluşturmak, güzelliği yapmak çok zordur. Tüm çirkinliklerden arınmış olanı büyütmek, sakınmak, geliştirmek zordur. Yanlışlıklar böylesine birikip değersizlikler kol kola gezerken arı-duru bir su damlasını sakınmak, büyütmek ve ondan bir ırmak oluşturmak zordur. Yinede su değil midir tüm kirleri temizleyen arındıran, su değil midir bir çırpıda yıkayan, aklayan. Öyleyse neden kirliyi seçiyorlar, niçin illa pis kalmakta direniyorlar, üzülüyorum inanın çok üzülüyorum...

Ben Sevgiyim; kulağınızı verip dikkatle dinleyin, hesap makineleri, tıkır tıkır hesap makineleri, kumaş dokur gibi durmamacasına çalışıyorlar. Çarpıyorlar, bölüyorlar, çıkartıyorlar, huzuru anlayışı, sevecen bakışı çekip çıkartıyorlar yaşamdan. Tatlı gülüşleri, sıcacık dokunuşları çıkartıyorlar, atıyorlar, yok sayıyorlar. Toplar koyuyorlar, füzeler, saldırılar, öfkeler koyuyorlar. Silahları, bombaları, öfkeleri, saldırıları topluyorlar. Sonra karesini, küpünü alıyorlar, çarpıyorlar bir dolu çarpıyorlar. İnsandır çarpılan, bedenlerdir, yüreklerdir bölünüp parçalanan. Cam gibi kırık dökük, sırça gibi bin parça ve insan insanın gözüne yüreğine batıyor böylece...

Üzülüyorum, sıkılıyorum, paramparça oluyorum bende. Biliyorsunuz, tanıyorsunuz beni, görmeseniz, bakıpta görmeden geçseniz bile ben sevgiyim. Hep sattılar beni, yok değere, hiçe saydılar, kırdılar, incittiler bilemediler, anlayamadılar gerçek pırıltımı. Topraktan söker gibi sarstılar köklerimi, fırlatıp attılar bir kenara ve basıp geçtiler üzerimden. Yok olmadım yinede, ayrık otu gibi dayandım direndim, tüm zorluklarına karşın yaşamın ve sevgisiz tutumuna karşın insanın direndim. İnandım çünkü; inanmam uzun soluklu, soruyorum size benden başka çözüm var mı. İnsanı uyaracak, insanı kendi kendisiyle bir kılacak başka bir yol, yöntem var mı. İşte ayaktayım, karşınızdayım dimdik...

Yaşam doluyum, dostluk, ilgi ve şefkat doluyum, siz doluyum. Sizden size insanca sesleniyorum; alın beni sakının, yüceltin...

♥♥♥ ♥♥♥ ♥♥♥ Ben sevgiyim... ♥♥♥ ♥♥♥ ♥♥♥

Selam Sevgi ve Dua ile...

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08

Moderator Mesaj Sayısı : 3652 Kayıt tarihi : 21/09/08 Yaş : 56

aşam doluyum, dostluk, ilgi ve şefkat doluyum, siz doluyum. Sizden size insanca sesleniyorum; alın beni sakının, yüceltin...

♥♥♥ ♥♥♥ ♥♥♥ Ben sevgiyim... ♥♥♥ ♥♥♥ ♥♥♥

çok güzelmiş emeğine sağlık.

papatya