Ebu Müslim Havlani bir toplulukta konuşulanları dinler. Hemen hepside hanımından şikayette bulunmaktadırlar. AncakEbu Müslim'de şikayet falan yoktur.
Derlerki:
-Veli gibi bir hanıma düştün de sesin sedan çıkmıyor değil mi?
Omuzlarını silkerek cevap verir:
-Bizimki veli filan değil kelimenin tam manasıyla delidir dedli!...
-öyleyse nasıl geçiniyorsun böyle deli biriyle?
cevap verir:
-Ben der usulünü biliyorumda öyle geçiniyorum,kavga gürültümüz o yüzden olmuyor!...
Büsbütün merak ederler
-Deli gibi biriylekavgasız gürültüsüz geçinmenin usulü nedir ki?diye sormaktan kendilerini alamazlar.
Şöyle izah ederEbu Müslim, geçinmenin sırrını.
Derlerki:
-ALLAH'üA zimüşşan, Adem( a.s.) ı topraktan yarattığında bedenine önce aklı koydu. Akıllı bir adam oldu.
sonra öfkeyi yarattı. Ona da A demin bedenine girmesini emretti
ÖFKE:
-Ben Adem'in bedenine giremem .Çünkü orada akıl vardır! Akılla ikimiz bir yerde asla duramayız!..
RABBİMİZ BUYURDU:
-Ey öfke! sen ademin bedenine girmeye yönel. Akıl senin senin geldiğini görünce hemen çıkıp gider, kendi yerini sana bırakır.Böylece sende Ademi deli yaparsın.
Ebu Müslim burada derki:
-İşte biz hanımla bu konuda anlaştık . Dedik ki; mademki insana öfke gelince akıl gidiyor ,insan delinin teki haline geliyor . Öyle ise evde kim öfkelenirse sanki o delidir.
Deliye karşı ise bir veli lazımdır.Ben öfkelenirsem hemen farkına varacaksın, sabır gösterip ters cevap vermeyecek , veli rolü oynayacaksın .Şayet sen öfkelenirde deli durumuna girersen bu defeda ben velirolüne girerek sabredeceğim .
Ebu Müslim bundan sonrasını şöyle tamamlar:
- İşte der ey dostlar ,sizde bir deliye bir veli rolüoynayın ,öfkelenince karşı taraf veli rolüne girsin ,sabır ve tahammülü esas alsın, göreceksiniz ki tartışma kısa zamanda son bulacak , taraflar birbirlerine karşı sevgiyle dolacak.
SON HATIRLATMA SINI ŞÖYLE YAPAR:
Sakın,der:"Bir deliye bir veli rolü basit bir şey " deyip de geçmeyin . Sadece bir deneyin yeter.