SANA TESLİM HER GÜNÜM
Zemherinde gecenin ağlayan bir yıldızım
Sormasınlar adımı esen deli poyrâzım
Kimseye yok sitemim, ne de çileli nazım
Sanmasınlar güneşli, her dem karlıdır yazım
-Kahkahalardan bıktım, tebessümümde eylül
-Hükmü yok acıların, alıştı artık gönül.
Yapraklar düşüyorken yasımda gözyaşı var
Solan her umudumda yeniden doğar efkâr
Sûretim taş misali, siretim de hep rüzgâr
Susmaktan yoruldu dil, içimde sönmüyor hâr
-Ya durulsun sularım, ya da hemen akayım
-Tahammülüm kalmadı hep sürgünde ak ayım.
İniltiler yükselir sûkutumda hıçkırık
Sözümde prangalar, duvarlarımda çığlık
Bin parçaya bölündüm hücrelerimde kırık
Bir bütün olamadım toprağım bile yarık
-Cümleler kirlenmesin, edebimden sövemem
-Susarım daha iyi, yalancıktan övemem.
Ansızın çıkıp gelir sakladığım hayâller
Düşlerim firâr eder, akar özümden seller
Dal tutmazsa yaprağı alır götürür yeller
Susuşları görmedim hep boş konuşur eller
-Anlamsız cümlelerin ayazında üşürdüm
-Şimdi dilim yanıyor, heceleri düşürdüm.
Dünyanın kucağında acının rengi siyah
Düştüğüm hatalardan dilimde tükenmez âh
Pişmanlık her zerremde beklerim her an felâh
Şu matemli gönülde, tesellimdir inşirâh
-İsmini sayıklarım, her nefeste hakikat
-Görmemek gafilliktir haykırırken kâinat.
Kabul eyle ne olur kapında divâneyim
Affına muhtaç olan bir garip virâneyim
İsmine hayrân bu can, sana meftun sineyim
Benden razı ol diye, izinde revâneyim
-Al kalbimi eline bu çöllerde sürgünüm
-Âlemlerin Rabbisin, sana teslim her günüm.
Nurcan Avcı
[i]