mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Köpüğü ve Telvesi Vardır Aşka Benzer... C.tesi Eyl. 28 2013, 17:51 | |
| Köpüğü ve Telvesi Vardır Aşka Benzer...
Kahveden söz etmek, biraz aşktan söz etmeye benzer. İkisi de dar zamanlarda sonsuz coşkular denizidir. Önü alınmaz hülyalar, sonsuz hatıralar. Yazık ki ömürleri pek kısadır, fanilik rüzgârına dayanamaz alevleri. Arkalarında daima acı bir tarihin hatırası çalışır. Kahvaltının, nasıl mutlulukla bir ilgisi varsa, kahvenin de hüzne, efkâra bakan bir yüzü vardır. İşte bu yüzden ben, mutluluk budalalarının kahveye ilişmesine oldum olası içerlemişimdir...
Artık daha sesli söyleyebilirim, melali anlamayan neslin kahveye el sürmesi caiz değildir. Wild, bu kitabıyla ne mi yapıyor; o bir tutam lezzeti adamakıllı acılaştırıyor. Bir fincan kahvenin etrafında koskoca bir uygarlık tarihinin nasıl örgülendiğini düşündürüyor bize. Ezeli bir kahve tiryakisi olan ben, tarifsiz saadetler menbaı şu karacık çekirdeğin, zamanımıza hayli çileli yollar kat ederek geldiğini elbette bilirdim. Fakat bu maceranın mesela kölelik tarihiyle atbaşı gittiğini ve bizim her fincanda, uzak kıtalarda sonsuz acılar çeken yoksulların emeğini yudumladığımızı pek de fikretmezdim. Artık o vazgeçilmez lezzetin tamir edilemez bir yara aldığını, aşklardakine benzer bir pişmanlık duygusuyla acılaştığını söylememe gerek var mı...
Elimizde ne yapacağımızı bilmediğimiz kahve çekirdekleri vardı önce. Yürek denen değirmende öğütüp, güzel kokulu bir aşk kahvesi çıkardık ortaya. Siyahı aşkın rengi oldu bize. Hiç soğumasın diye, sürekli ateşin üstünde tuttuğumuz, cezvelerde sakladık...
Hemen tüketmeyelim diye, büyük kupalarla değil, küçük fincanlarda içtik, azar azar. Gün geldi daha az özenir olduk, kahvenin tadı acımaya başladı. Aşka önem verdiğimizi gösteren köpükler bile yoktu artık, kahvenin üstünde. Her gün zorla içiyormuş gibiydik kahveyi. Tıpkı birini zorla sevmek gibi. Belki de birbirimizi kırmamak içindi bu. Bir fal gibi uzun ve detaylıyken sohbetlerimiz, soğuk bir kahveyi içmek gibi, kısa ve anlamsız oldu...
Bir gün geldi, söndürdün tüm cezvelerin ateşini buradan giderken. Hakikatleri söylemem gerekir artık sana. Korkuyorum, sensiz kaldığımdan beri kahve üstü yaşıyor sanki ruhum. Bilmediğim, korkularımla kaplı bir yerdeyim sanki. Doyana kadar yaşamadım ben seni, zaten doyamazdım da sana. Son bakışın gibi son fincanın telvesi. Yıkamadım saklıyorum hala...
Gözüm gönlüm, kanepenin bir yanı buz gibi artık. Tekrar denesek, bir umutla… Beni orta şekerli sevsen ona bile razıyım. Ama yüreğin acı artık senin. Biliyorum dönmeyeceksin. Cezveleri kaldırdım artık hayatımdan. Kahve yok, aşk yok. Sen olmayınca tadı yok. Şimdi yalnız bırakın beni, bu gürültülü ve kalabalık dünyada. Kendi sesimi bile duymak istemiyorum ve gidiyorum içimden söylediğim ayrılık şarkısıyla...
Selam Sevgi ve Dua ile...
En son mustafa43 tarafından Paz Eyl. 29 2013, 02:15 tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Köpüğü ve Telvesi Vardır Aşka Benzer... Paz Eyl. 29 2013, 00:54 | |
| | |
|
] 
