Kuş Titrekliğinde

Admin Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08

Kuş Titrekliğinde

Dalda yağmurun bitmesini bekleyen kuş, ıslak tüyleriyle ne kadar da çaresiz. Titrediği her halinden belli, güneşi şimdiden özlemiş, besbelli. Islak ıslak yağıyorsun şimdi kalbime, pişmanlık olup ansızın bir hançer gibi bedenime. Bir kuş titrekliğinde beklerken seni, zaman sınavım oluyor sevgili, acı çekiyorum, seninle. Aşkın şarabını içiyorum, seni her bekleyişimde, imkansızlıkları mümkün kılıyor, ansızın gelişin, sevgimiz kıyama duruyor, kırık kelimelerde...

Her özlem bir gülücük olup saçılıyor gökyüzüne, her sözcük söylenmiş gibi dönüşüyor sonsuzluğa. Seninle susuyorum tüm maziye, unutup her şeyi, benliğimi kavuran vesveseye susuyorum sevginle, sevgisizliğe. Bir kuş titrekliğinde yüreğim; olacaklardan habersizim oysa bir kuş sesi kadar huzur veriyor sesin. Ötelerden gelen bir müjde gibi gelişin Cennet; otağını, sevenlerin yüreğine kurmuş olmalı, dünyadan göçmeden girilen cennet bu olmalı...

Hiç, böyle huzurlu ve böyle tedirgin olmamıştım senden önce, bu kadar yoğun hissetmemiştim sevilmenin de sevmek kadar güzel olduğunu. Uçuşlarım bu kadar anlamlı olmamıştı ve titrekliğim, güneşe hiç bu denli doymamıştı sevginle. Mutluluktan ağlayanlar söylesin böylesine bir güzelliği, eline verilenlerden habersiz, dünyaya doymayanlar dinlesin, bu neşeyi. Sevdikçe, sevildikçe çözülen bu bilmeceyi, sevmeyi bilmeyenler uğraşmasın çözmeye. Hele cimriler asla yoksa gönülleri, candan sevip, kendinden bir şeyler vermeye...

Hep almayı sevenlerle yorulduk bir ömür, sevmeyi bilmeyenlerin ağında, örüldük öyle ki gizli bir ağ gibi. Çıkmayı istedikçe zindanlarımızdan, engeller koydu önümüze zaman, aşamadık mekanları, sevgiliden uzak zamanları. Sabır yetişti imdada gün kala, ebedi sevdalara, sonsuzluk açıldı, aşkın kuyularında, dipsizlik oldu, debelenmelere çare. Tam da dibine gelmişken her şeyin, tüm engelleri aşmaya...

Aşıklar bocalamaz bir kere sevince, önüne çıkanları, engelsiz kabullenince. Diken değil, ayağıma batan şimdi ayrılık değil içimi acıtan. Sensin, acıda da mutlulukta da ruhuma dolan, sensiz sabahlara, seninle uyandıran, ben değilim aynadaki. Yazdıran sensin işte, yeniden bu hayatı, unuttuklarımla, seni hatırladım şimdi. Unutmamak için bir daha seni, unuttum sensizliği, hatırlamam gerektiğini sandığım, her şeyi. Unuttuklarım için yargılama beni O'na giden yolda O'nsuz bırakma beni, seninle yeniden buldum aşkın sahibini. Aşkı kullarına ikram edeni seninle O'nu daha çok sevdim şimdi güvenince derinden, günahlarımdan geçtim öyle ki...

Uçmak için kanat bileyen kuş, ne kadar da cesur duruyor şimdi o dalda, az sonra uçacak ormana belli. Güvenince sahibine, güneş kadar parlak, bir gökkuşağı kadar renkli, sevince o da; yazı, kışı bir ayarda, yağmurdan sonraki sevimliliği, daimi oldu şimdi. Sadece bir kuş deyip geçmeyin ona, en iyi kuşlar anlattı bize, cesareti de korkuyu da. Özgürce uçmayı onlardan öğrendik, kırılmasın diye kanatlarımız, soluksuz yol almayı onlar öğretti bize. Kuşlar konmayı sevmediler uzun süre bir yerde, onlar için hayat; havalarda yükselmek günden güne. Korku bilmez demek haksızlık olur kuşlara, tedirginlikle, cesaret hassas yüreklerinde içiçe...

Bir kuş titrekliğinde geçerken yolları, üşüyorum ansızın sevgili. Özlemler sarınca ruhumu, her şeyi unutuyorum. Yollar bitmez sanılmasın, her şey O'na gider. Sensizlik bile seni anlatıyor, senli de, sensiz de seni çok seviyorum sevgili...

Şule Meryem Canpolat

Selam Sevgi ve Dua ile...

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08