mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Sustum... C.tesi Ağus. 24 2013, 21:37 | |
| Sustum...
Sen ateşi küllenmiş yüreğime, kürekler dolusu kor atıp durma, bakma sakın böyle yaşanmışlıkları unutmuş gibi durduğuma. Bilir misin, hangi acıların son durağı oldu bu yürek. Hayatıma girenler ansızın uzaklaşırken birer birer, mühürlendi dudaklarım, gitme kal diyemedim. Mil çekildi gözlerime, çağlayanlar dolusu ağlamayı bilemedim. Özledim, hem de çok özledim, özledim bile diyemedim, özlemlerimi doldurdum içime. Her biri kapanmaz yaralar açtı yüreğime işte o zaman, kâh; isyan çığlıkları sessizce kâinata uçuştu dilimden, kâh; sabırla isyanı harmanladı ruhum sustum…
Dizili tespih taneleri gibi, düğümü çözülmüş hayatın ipine dizili umutlarım, tek tek düşerken evrene, elim kolum bağlandı tutamadım. Çırpındım etrafa saçılan umutlarımı toplamak istedim, toplayamadım. Yorgun düşen bedenim, rüzgârların önünde sürüklenirken kuru bir yaprak misali, kaç kere tökezledi ayaklarım, kaç kez düştüm dizlerimin üstüne, kan revan içinde kaldım, yine de kalktım. Kanayan yere merhem olmayı öğrendim kendi kendime, özüm ağlarken, gülücük kondurdum yüzüme sustum…
Sığınacak bir liman düşledim, dört yanı rüzgâra, fırtınaya, borana kapalı. Tek başıma kim olduğumu, ne olduğumu unutmaya başladığım bir anda, düşlerimdeki liman çıktı karşıma. Deniz kokan gözlerinin kuytusunda yeniden dünyaya geldim. Tıpkı yeni doğmuş bir bebeğin dünyaya merhaba demesi gibi, ben de sevgiye merhaba dedim. Deniz dingin, delicesine kabaran dalgalardan eser yok, gökteki en mavi buluttan bir parça mutluluk aldım, koydum yüreğimin başköşesine. Yakamozlar, martılarla oynaşırken, yalınayak kumdan kaleler yaptım keyfimce mutluydum, konuştum…
Hiçbir zaman sana olmadık vaadlerde bulunmadım, senin için gökteki yıldızları toplarım demedim meselâ. Meselâ; senin için ölürüm de demedim sadece sevdim, benliğimle, yüreğimle. Hani derler ya; adam gibi diye, ben de adam gibi sevdim. Bir bakışına, bir gülüşüne can olabilirdim ama olamadım sustum...
Seviyorum demek yetmedi kelimeler yetmiyor sevgimi anlatmaya. Kırgın değilim asla, kifayetsiz kalan kelimelere. Gözlerdir her şeyi anlatan, sözlerin bittiği yerde, bakmayı istemedin ki sen hiç gözlerime. Oysa dingin dediğim limanında fırtına, boran varmış, bilemedim.
Es dedin, estirdin fırtınanı, yıktın kumdan kalemizi, acımadın. O kadar üşüdüm ki yüreğinde, ölümün o soğuk yüzü bile sıcak gelmeye başladı ellerinde…
Al kalemi eline, sadece nokta ve virgül koy beyaz kağıda. İşte o zaman bil ki her şeyimle yanındayım, asırlarca uzakta olsam da. Hoşça kal sevgili hoşça kal artık ebediyete kadar susuyorum…
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Sustum... Paz Ağus. 25 2013, 00:43 | |
| | |
|
] 
