Ah Efyar...

Admin Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08

Ah Efyar...

Aşka gebeydi alem, dört cephede sancıda
Yarısı güne müştak, kalanı zor acıda
Cefa çamurunda yoğurdu, bakarak bahaneye
Gençliğimi, aşkımı, hayallerimi aldı
Sefa uğramadı hiç, şu despot mahalleye
Gözüm yollarda çorak, yüzüm asılı kaldı...

Işkın verdi, dal verdi, kökü ellere kaldı
Şaşkın derdi kal derdi, aşkı dillere çaldı
Toprak, hava, su dahi, haykırdı; bu efkardı
Seni güllere çalan, gül yüzlü o efyardı.
Günler, güllere inat tomurcuksuz doğdular
Sakladılar goncayı, ıstırapta boğdular
Zemberek zehrini, zamansızca zerketti
Gözyaşları timsahı ebediyyen terketti
Dışladılar durdular, dahi destur demeden
Güle gülmek gerekir, gün güle gelmeden...

Şiir şiir akmak istedim efyar, zorlu gecenin sabahına ekilen sevdanın anları bitmesin hiç. Güller, günlere inat açmasın tomurcuklarını zamansızca. Zaman, aşsın kendini gönül diyarıma dilim dilim, başı göğsüme yaslı hayallerim kalmasın somyada. Hiç kalkmasın, oturduğu yerden bu günüm iğde kokulu saçlarının yığıldığı yastıktı göğsüm. Pürüzsüz yüzüne kırış kırış bakan gözlerim ısrarda, irkildim öylece düşüncemin el ayasına. Neden diye sormayacağım kaderin ördüğü çelik ağına ahlanmak neye yarar ki. Bu an da şahlanmak varken, seyretmeye doymak ne mümkün o mah yüzünü. Güzellik ifadesi kifayetsizdi sayfa sayfa lugatımda, yeni bir tarif buldum o cemale efyar dedim, hem de gülerek efyar...

Neden sonra, araladı; gül tomurcuğu açar gibi gözlerini, gülümsedi, gamzesinde su içtiğim dilber. Asumana kanatsız vardım; elini uzatınca yakası tek düğmeden açık, saçlar darmadağındı. Edebi örtüsünde gizli, gizemi edebinde üryan. Sevdam çağlıyor, yüreğim ağlıyordu ayrılık türküsünde. Kimlere git demişti de dönmemişti vuslat çağında felek, sorguma sorular isyan etti sus işareti yaptılar. Bilmediğin cevabın sorusundan sana ne dediler kem bakışla. Her dem güzellik olsa, gece güne doğar mıydı cümlesiyle başlayan öğütler destesiydi dinlediğim. Hayır olamaz, olmamalı ah efyar sevmek bu olmamalı, sen beni, benim seni sevdiğim için sevme çünkü ben seni, sen olduğun için sevmiyorum ki...

Ah efyar ne olur kapat gözlerini, gün görmesin badem gözlerin. Gitmeyeyim sensiz aşrı diyarlara, vakum olsun soluğum boğsun tüm rüzgarları. Tufanlar elimizden tutsun, götürsün dibsizliğe, çiğ düşsün sabahın seherinde hayallerimize. Ebabiller taş atsın arsız düşüncelere, ebreheler yok olsun masum hayatımızdan. Kirlenmesin çöllere yağan yağmur vahasında gül açsın arsız, edepsiz dimağların. Alemler iliminde nokta, noktalar ardı sıra dizili kaşında, samanyolu döşeğin yıldızlar bekçi başında. Kimler görür bu anı bilmezler, bilmediklerini bilseler ağlarlardı, ağlayan anlar çünkü. Hepsi hayal hepsi gülünç tek gerçek sensin efyar...

Selam Sevgi ve Dua ile...

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08