mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: İşte Sevgi... Çarş. Mayıs 01 2013, 20:42 | |
| İşte Sevgi...
Çıkar ilişkilerinin ayyuka çıktığı, televizyonların magazin programlarında “aşk” diye, sanatçı geçinen zibidilerin hovardalıklarının anlatıldığı bir Türkiye coğrafyasında geçiyor bu sevda hikayesi. Yaşanmış, yaşanmaya devam eden bir sevda hikayesi. Hikaye değil, bütünüyle gerçek. Her satırı, her kelimesi, her karesi yaşanmış bir destansı sevda bu. Çağımıza bir Leyla ile Mecnun uyarlaması adeta.
Geçtiğimiz günlerde bir televizyon kanalına çıktı bu sevda hikayesinin iki sevdalısı. Çıktılar ve hikayelerini anlattılar: Delikanlı köyündeki kızlardan birine aşıktır. Aşk ki ne aşk. Sevda ki ne sevda. Kız da sevdalıdır delikanlıya. Bitmez, tükenmez bir sevda ile sevdalıdır. Bu derin sevdalarını evlilikle taçlandırmayı planlarlar. Delikanlı, kararlıdır kızı istemeye gidecektir.
Bu aşamada çok korkunç bir olay meydana gelir. Delikanlı bir gün trene binmek isteyen bir yaşlı kadına yardım etmek ister. Tren kalkmak üzeredir. Kadının kolunu tutar trene bindirir. Ama o sırada ayağı kayar ve raylara düşer tren iki ayağının üzerinden geçer. Ayakları feci şekilde parçalanır. Kahramanımız artık ayaklarından mahrum kalmıştır yarım insandır artık.
Sevdiği kızla buluşur gizlice halimi görüyorsun der, istersen benden ayrılabilirsin. Hayır diye cevap verir kız ben senin ayaklarını sevmedim ki; ben seni sevdim. Karar verilir bir akşam kız evine gidilir usulünce, Peygamber kavlince kızı istemek için. Ama kızın ailesi vermez vermemekte kesin kararlıdır üstelik.
Planlar yapar kızla oğlan, kızı kaçıracaktır. Bacakları yoktur ama yüreği yerindedir delikanlının.
Kızla anlaşırlar gün belirlerler. Delikanlı bir arkadaşını da yanına alarak, onun arabasıyla kız evine doğru yola koyulur bir akşam vakti. Bekleyiş sona erecek Mecnun Leyla'sına kavuşacaktır. Ama yolda yine feci bir şey olur, karşıdan gelen bir araç, büyük bir hızla bizimkilerin arabasına çarpar, ortalık kan gölüne döner. Kafasından büyük darbe alan ve gözlerini cama çarpan delikanlıyı acı bir gerçek daha beklemektedir, iki gözü de görmemektedir. Kara sevdalı gencimizin artık dünyası kararmıştır gözleri yoktur. Artık yavuklusunu göremeyecektir.
Bu şartlar altında sevdiği kızın onu kabul etmek istememesini doğal karşılayacaktır. Bir gün yine buluşurlar kızla bu son buluşmaları olacaktır onca. Veda buluşması. Halimi görüyorsun, ayakları olmayan kör bir adama varmak istemezsin artık der buruk bir sesle sevdalısına. Kız, hayır der kararlı bir sesle:
Ben senin gözlerini sevmedim ki, ben seni sevdim, seninle evleneceğim.
Sonra ne mi olur, kız verdiği sözü tutar. Delikanlıya kaçar İstanbul'da bir ev tutup yerleşirler. Bir çocukları olur. Ayakları, gözleri olmayan kara sevdalı delikanlı eve mahkumdur, dışarı çıkamamakta, çalışamamaktadır. Karısı, yapabildiğine el işi örerek evin geçimini sağlamaktadır. Memleketten ailesi haber salar bir gün, gel artık, özledik seni, torunumuzu özledik, gel de bir görelim sizi derler anne babası. Kalkar gider, gider ama planlı bir çağrıdır bu. Ailesi sakat, kötürüm bir adama göndermemekte kararlıdır kızlarını, eve hapsederler. Ama o, bir yolunu bulur ve çocuğunu alıp İstanbul'a döner yeniden kocasının yanına.
Bu hikayenin iki kahramanı halen sağ ve İstanbul varoşlarında karanlık dünyalarındaki o paha biçilmez aydınlığı yaşıyorlar. Bütün dünyaya, bütün Türkiye'ye sevdanın ne olduğunu anlatıyorlar. Bu iki temiz yürek gerçek aşkın ne olduğunu anlatıyor, her karesini yaşayarak...
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: İşte Sevgi... Perş. Mayıs 02 2013, 01:59 | |
| | |
|
] 
