ebeda
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

ebeda

Sonu Olmayan Bir Yolda Birlikte Yürüyenlerin Sitesi
 
AnasayfaAnasayfa  Ah Be Baba... Empty  Radyo  Latest imagesLatest images  AramaArama  Giriş yap  Kayıt OlKayıt Ol  
Son Konular
Konu Son Yazan GöndermeTarihi
Cuma Şub. 09 2024, 12:26
Cuma Şub. 09 2024, 12:25
Cuma Şub. 09 2024, 12:25
Cuma Şub. 09 2024, 12:24
Çarş. Ara. 06 2023, 12:37
Çarş. Ara. 06 2023, 12:26
Çarş. Ara. 06 2023, 12:20
Ptsi Ara. 04 2023, 15:55
Ptsi Kas. 06 2023, 20:33
Ptsi Kas. 06 2023, 20:23
Ptsi Kas. 06 2023, 20:19
Ptsi Kas. 06 2023, 20:17
Ptsi Kas. 06 2023, 20:16
Ptsi Kas. 06 2023, 20:15
Ptsi Kas. 06 2023, 20:14

 

 Ah Be Baba...

Aşağa gitmek 
4 posters
YazarMesaj
mustafa43
Admin
Admin
mustafa43


Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08

Ah Be Baba... Empty
MesajKonu: Ah Be Baba...   Ah Be Baba... EmptyPaz Haz. 21 2009, 10:36

Ah Be Baba... Cyrusfatherdaughterbycy



Hiç düşünmemiştim babamı özleyeceğimi..

Hep tartışırlardı, hep kavga vardı. Bir gün bilmem ki; sofraya oturduğumuzda ağlayarak kalkmayalım. Yemek mi yerdik, birbirimizi mi, belli değildi. Gözyaşımızla ıslatırdık kuru ekmeğimizi. Sudan sebepler yüzünden sulu sepkendi hep gözler. Babam evden gitsin diye bakardık ve geç saatlere kadar gelmesin diye dua ederdik. Pencereden onun gelişini gördüğümüzde "eyvah" derdik, "geliyor!" Annemi sevmezdi, annem de babamı. Ama hiç anlayamadık, sevmeye sevmeye nasıl yedi çocuk sahibi olmuşlardı. Hangi cesaretle sevgiden mahrum dünyalarına buyur etmişlerdi çocuklarını, hiç anlayamadık.



Üç yıl geçti... Artık pencereden baktığımızda babamızı görmüyoruz. "eyvah!" demiyoruz gelişine. Ama şimdi şimdi hissediyoruz yokluğunun sızısını. Şimdi şimdi anlıyoruz, kavganın tek sebebinin o olmadığını. "Uzun süren bir tartışma varsa, iki taraf da haksızdır" düsturunu yeni öğreniyoruz. Büyüyoruz…



Hiç düşünmemiştim babamı özleyeceğimi.

Hiç ihtimal vermiyordum O'na dair keşkelerimin de olacağını.

Kucağına oturtup "kızım" dediğini bilmezdim; ta ki ölmeden bir kaç gün öncesine kadar. Keşke diyorum, o zaman da demeseydi de, bu yürek yanmasaydı böyle.



Vurdulu-kırdılı, o kavga-dövüşlü günler artık silik birer hatıra hafızamda. Unutamadığım hep o son vakitler... Beni ısrarla yanına çağırdığı, gördüğünde gözyaşlarına hakim olamayıp hüngür hüngür ağladığı ve sımsıkı sarılıp "kızım" dediği günler. Odada göremediğinde "Seviiinnçç" diye avaz avaz bağırıp yanına çağırdığı ve bir yere ayrılmamam için çocuk ısrarı gözleriyle bakmaları… Hep bu hatıralar yaşıyor şimdi ve ben ne zaman bu hatıralarla yadetsem babamı, gözlerim yanıyor. Gözyaşlarım yangını söndüremiyor, özlüyorum.. Bir kaç günlük sevgi sunumu… Yıllarca mahrum kaldığım, tadamadığım baba sıcaklığını ölüm döşeğinde buluşum…



O'nu çok özlüyorum… Her fırsatta sevmediğini söyleyen, "ölse de bir gün oh desem" diyen annem de özlüyor onu. Adı anılınca ağlıyor, geceleri uyanıp onun için dualar ediyor. Hatimler yapıyor ardından. Soruyoruz, “neden” diyoruz, “yaşarken bu sevgiyi hissettirmediniz de birbirinize, biz de sevgi çocukları olarak büyüyemedik?” "Şımartmamak için" diyor annem. "Sevdiğimi belli etseydim, şımarırdı baban." Şimdi söyleyemez ya, herhalde babam da annem gibi düşünüyordu…



Aklıma Murathan Mungan'ın bir yazısı geliyor:



"Fırsatları sayısız sanıp, hep ileride bir gün karşılaşacağımızı sandığımız birisini, bir yenisine ertelerken hayat yanımızdan geçip gidiyor mu?

Karşımıza erken çıkmış insanları yolun dışına sürerken; bir gün geri dönüp, onu deliler gibi arayacağımızı hiç hesaba katıyor muyuz?

Hayat her zaman cömert davranmaz bize. Tersine, çoğu kez zalimdir. Her zaman aynı fırsatları sunmaz. Toyluk zamanlarını ödetir. Hoyratça kullandığımız arkadaşlıkların, eskitmeden yıprattığımız dostlukların, savurganca harcadığımız aşkların hazin hatırasıyla yapayalnız kalırız bir gün...

Bir akşamüstü yanımızda kimsecikler olmaz;

Ya da olması gerekenler yanımızdakiler değildir... "


Ah be babam, bir gün gelip de seni deliler gibi arayacağımı bilseydim, sen sevgini göstermesen bile, sarılmasan bile, "kızım" demesen bile ben öyle bir sarılırdım ki sana! Öyle bir babam derdim ki! Ama yoksun ki! Pişmanım şimdi; ah! keşke!!.. diyorum ve susuyorum. Boğazım düğüm düğüm… Yapamadıklarının, yaşamadıklarının pişmanlığı daha bir koyuyor insana.



Seni öyle özlüyorum ki! Yokluğun öyle belli ki!; geciktim biliyorum, olsun, gene de söylüyorum : Babam! Ben seni seviyormuşum!


Sad Sad Sad

Sevinç Durmuş / 2006


yazıyı okuyan herkesten sevinç'in babası için bir fatiha lütfen
Allahrahmet eylesin.el-fatiha
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Nur_Sultan
Moderator
Nur_Sultan


Mesaj Sayısı : 3652
Kayıt tarihi : 21/09/08
Yaş : 55

Ah Be Baba... Empty
MesajKonu: Geri: Ah Be Baba...   Ah Be Baba... EmptyPaz Haz. 21 2009, 20:07

ALLAH razı olsun çok güzel paylaşımınız elinize emeğinize sağlık.
çiçek2 çiçek2
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
bedii
Aktif Üye
Aktif Üye
bedii


Mesaj Sayısı : 231
Kayıt tarihi : 20/04/09

Ah Be Baba... Empty
MesajKonu: Geri: Ah Be Baba...   Ah Be Baba... EmptyPtsi Haz. 22 2009, 14:25

çiçek7 Allah razı olsun çiçek7 :mkml: bir paylaşım
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
MaVi_GüL
Admin
Admin
MaVi_GüL


Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08

Ah Be Baba... Empty
MesajKonu: Geri: Ah Be Baba...   Ah Be Baba... EmptyÇarş. Haz. 24 2009, 00:36

ALLAH(c.c)rahmet eylesin.

Mükemmel... Sad Sad Sad
ALLAH(c.c)razı olsun
.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Ah Be Baba...
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası
 Similar topics
-
» Baba....
» Yoruldum Baba...
» Keşke Baba
» Baba ve evlat..
» habib baba

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
ebeda :: Sanat ve Edebiyat :: Makaleler-
Buraya geçin: