Zaman

Özel Üye Mesaj Sayısı : 2555 Kayıt tarihi : 30/08/10

Zaman

Her soruya verilen tek kelimelik soğuk bir cevap. Yaralar zamanla kapanır... Zamanla insan alışır her acıya...zaman unuttur yaşananları...
Zamanı durdurmak imkansızdı ama ben durmuşum içinde zamanın .B ir başkası nefes alıyor yerime .Aldığı her nefes beni tüketiyor,ağır sancılar saplıyor kaslarıma. Zaman akıp gidiyor bense içindeyim. Gözlerim kapalı,yaşamaksa anlamsız ve gereksiz şu saatten sonra. Öyle ya kime,neye bu göz yaşları?
Yaşananlar ardımda. Derli toplu her şey. Her insana bir yer ,her göz yaşına bir iz açılmış sanki. Ama bir şeyler hep eksikti. Adını henüz koyamadığım. O benimdi ve oradaydı biliyorum. İçimdeydi ve nefes alıyordu.
Dedim ya her soluk beni tüketiyordu. Ama nedense insan acıya tutkunmuş. Ben o canımı yakan adını bilmediğim şeyi seviyordum. Acı veriyordu belki ama seviyordum işte. Farkında değildim belki ama içimde bir tiryaki besliyordum.
O benden her dumanı çektiğinde ben biraz daha yok oluyordum. Ama onun soluğunu kanımda hissetmek istiyordum. Damarlarında dolanıp kalbinden yeni yüzlerle doğmak istiyordum. Oysa bilmiyordum. Tükeniyordum...
Bense onun her nefesinde biraz zehir ,bir parça tat oluyordum dudaklarına. Dedim ya insan acıya tutkun diye.O da bunu severdi biraz işte. O mu benim içimdeydi ben mi Onun bilemedim. Cevapsız kalan son bir soru gibiydi.
Gökyüzü mü sizin içinizde siz mi gökyüzünün içinde?
Peki sonunda ne mi oldu? Tiryaki öldü... Bense yaşıyorum. Zaman geçti...
Acıya alıştım doğru! Peki alıştığım acı nerde? Onun her nefesi zaten bir acıydı bana ama ben onu seviyordum. Söyledim ya size ben bilmiyordum ama tükeniyordum . İşte haklıydınız yine acıya alıştırdı zaman,yaram kapandı. Ama ben o tiryakiyi istiyorum. Bana acı vermeyi kafasına koymuş inatçı tiryakimi...
Kopardılar. Hiç acımadan aldılar benden. İçimde nefes alsın. Her nefesinde hem kendini hem beni tüketsin. Onun ölümü benden benim ölümüm ondan olsun istiyorum.
Siz insanlara sesleniyorum. Evet size! Hiç sevmemiş olan,nasırlaşmış kalplere son sözüm. Dilerim ki bu gece hepinizin yüreğine,size acı veren,acı verdikçe sevdiren ama en sonunda tükenecek olan bir tiryaki yerleşir...
Ama unutmayın her tiryakinin son soluğu kendi ciğerlerinden gelmez.
Ben bir tiryaki sevdim. İçimde büyümesine engel olamadığım o tiryakiyi hayatta her şeyden herkesten daha fazla sevdim. O benden her dumanı çektiğinde ben biraz daha yok oluyordum. Ama onun soluğunun kanımda hissetmek istiyordum. Damarlarında dolanıp, kalbinden yeni yüzlerle doğmak istiyordum.
Koca bir yalandı bu hikayenin sonu. Oysa ben her şeyi başından biliyordum . Tükeniyordum...

Alıntı..

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08

» Zaman Öyle Bir Zaman
» Zaman
» Zaman
» Aşk ve Zaman...
» Zaman..