O Efendimizin bir parçasıdır
Ümmü Seleme annemiz: Ya Rasûlallah! Ali mahcûbiyetinden, edebinden size söyleyemez. Fatıma ile evlenmek ister
dedi. Fahr-i Kâinat (s.a.v.) Efendimiz: Öyleyse Ali'yi çağırın. buyurdular. Ümmü Eymen koşup Hz. Ali'yi çağırdı. Mahcubiyetinden sıkılarak huzura giren Ali (r.a.) bir kenara oturdu. Fahr-i Kâinat (S.a.v.) Efendimiz: Yâ Ali düğününüzün olmasını arzu ediyor musun? buyurdu Ali de: Evet dedi. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem (s.a.v.) Efendimiz: Fâtıma'nın çeyizi tamamdır. İnşALLAH bu vazife de yerine gelecektir. buyurdu. Ümmü Seleme annemize haber gönderip 10 dirhem istedi. Gelen parayı Hz. Ali'ye uzattı ve: Ya Ali! Bir miktar hurma, biraz tereyağı, biraz da yoğurt al gel buyurdu.
Erkek evine gelinmişti
İki Cihan Güneşi Efendimiz Ümmü Seleme annemizle Ümmü Eymen'den Fâtıma'yı giydirip kuşatmalarını istedi. Bir deve getirilip süslendi. Hz. Fâtıma bindirildi. Yuları Selman-ı Fârisî (r.a.)'ın eline verildi. Huzur ve neşe içerisinde Hz. Ali'nin evine getirildi. Böylece kadınlık âleminin hanımefendisi Hz. Fâtıma (r.anhâ) şânına yakışan bir sadelik içinde gelin oldu. Bu mesut düğün hicretin 2. yılının Zilhicce ayında yapıldı.
Ümmü Eymen'in anlattığına göre Resûl-i Ekrem (s.a.) Efendimiz kendisi gelinceye kadar Hz. Ali'nin Fâtıma'nın yanına gerdeğe girmemesini emir buyurmuştu. Efendimiz gelip kapıyı çaldı. Dadısı Ümmü Eymen karşıladı. Selam verdi. İçeri girmek için izin istedi. İzin verilince girdi ve: Kardeşim burada mı? diye sordu. Ümmü Eymen: Ya Rasûlallah! Kardeşin kim? dedi. Efendimiz de: Ali ibni Ebî Tâlib buyurdu. Dadısı: Sen kızını onunla nikâhladığına göre o nasıl kardeşin olur? dedi. Efendimiz: Evet! o öyledir. buyurdu. Yani o benim dinde kardeşim olur. Fâtıma ile evlenmesinde bir sakınca yoktur dedi.
Efendimizin düğün duası
Bir kapla su getirtti. Abdest aldı ve Hz. Ali'yi çağırdı. Abdest suyundan göğsüne iki omuzunun arasına serpti. Sonra Hz. Fâtıma'ya da aynı şekilde davrandı ve: ALLAHümme bârik fîmâ ve bârik lehüma fi neslihimâ= ALLAH'ım bu evliliği mübarek kıl! Onlara ve nesillerine mübarek kıl. buyurdu ve: Ey ALLAH'ım! Fâtıma ve zürriyeti hakkında kovulmuş şeytandan Sana sığınırım. diye duâ etti. Hz. Ali için de aynı duâyı tekrar ederek: ALLAH'ın ismi ve bereketiyle gir zevcenin yanına. buyurdu.
Fahr-i Kâinat (s.a.v.) Efendimiz evlenecek bir kimseyi tebrik edeceği zaman ALLAH bunu senin için mübarek kılsın! ALLAH'ın bereketi senin üzerine Olsun! ALLAH ikinizi hayırda birleştirsin! diye duâ ederdi.
Eşine itaat et!
Yeni gelin ve damata bu duâları yaptıktan sonra onların arasındaki muhabbeti kuvvetlendirmek için kızına:
Vallahi Ey Fâtıma! Ben seni, ailemin en hayırlısına nikâhladım! ALLAH hakkı için erin iyi erdir. Sahâbenin evvelidir. İslâm'ında büyüğüdür. İlimde en derinidir. İmamların kadısı, İslâm'ın kahramanıdır. Zinhar ona isyan eyleme ve emrine muhalefet etme! diye nasihatta bulundu.
Damadına da: Ey Ali, Fâtıma'nın hakkına riâyet eyle! Onu hoş tut. O benden bir parçadır. Eğer onu üzersen, beni üzmüş olursun. buyurdu. Her ikisini de ALLAH'a emanet ederek oradan ayrıldı.
Düğün yemeği hazırdı
Hz. Ali siparişleri alıp huzura getirdi. İki Cihan Güneşi Efendimiz hurmaları bir kaba boşaltıp mübarek elbisesiyle ezdi. Biraz un, yoğurt ve tereyağı ile karıştırarak tatlı bir düğün yemeği yaptı. Arapların meşhur Hays adını verdikleri bu yemeği tabaklara koydu. Bu velîme hazırlığından haberdâr olan Sa'd İbn Ubâde (r.a.) katkı olmak üzere derhal bir koyun kesti getirdi. Bir başka sahâbî yağ, un v.s. getirdi. Hazırlıklar tamam olunca Resûl-i Ekrem (s.a.) efendimiz: Yâ Ali! Ashab-ı Kiramı davet et! Dostlarını davet et! buyurdu. O da dışarı çıkıp ashâbı davet etti. Gelenler onar onar içeri alınıp sıra ile sofraya oturtuldu. Bu şekilde sofralar dolup taştı. Gönülleri bereket, rahmet kuşattı. Hz. Ali (r.a.) o gün velîme yemeğinden yediyüz kişinin yediğini nakletmiştir.
Hizmetçiden daha hayırlısı!
Resul-i Ekrem (s.a.) Efendimiz bir gün kızının hastalandığını duydu ve ziyaretine gitti. İmran İbni Husayn (r.a.) da yanında idi. Kapıya varınca tıklattı ve selâm verdi. Hz. Fâtıma (r.a.) derhal kapıyı açtı ve : Buyurun babacığım diyerek içeriye aldı. Sevincinden hastalığını unutmuş gibiydi Efendimiz: Kızım yanımda İmrân İbni Husayn var başını ört! buyurdu. Hz. Fâtıma (r.a.): Babacığım bundan başka örtüm yok. Onunla başımı örtsem vücudum açıkta kalıyor. dedi. Fahr-i Kâinat (s.a.v.) Efendimiz: Örtüyü düz olarak değil, değirmi köşeli olarak ört ki her tarafını kapasın buyurdu. Sonra İmran İbni Husayn da içeri alındı. O da geçmiş olsun dileğinde bulundu dua ederek izin istedi.
Hz. Fâtıma (r.a.) böylesine yoksul ve fakirlik içerisinde bir hayat sürdü. Bir gün arpa öğütmek için el değirmenini çevirmekten avuçlarının içi kabardı. Bunu Hz. Ali'ye göstererek bir çare aramasını arzu etti. Hz. Ali (r.a.) da dilersen babacığına durumu açabilirsin dedi. Medine'ye esirlerin getirildiğini duyan Hz. Fâtıma (s.a.) babacığından bir hizmetçi vermesini istedi. Rahmet Peygamberi (s.a.) Efendimiz kızına: İstediğinden daha hayırlısını size haber vereyim mi? Cebrâil'in bana öğrettiği şu kelimeleri her namazın sonunda okursan, hizmetçiden daha iyidir. Bunlar: Otuz üç defa: Subhânallah otuz üç defa: Elhamdülillâh otuz üç defa da: ALLAHü Ekber demenizdir.
Nurlu bir ocak kuruldu
Yeni bir hayat başladı. Nurlu bir ocak kuruldu. İki Cihan Güneşi Efendimizin neslini devam ettirecek bir nur yumağı oluştu. Bu mesut evlilikten seyyid şerif ünvanlarıyla anılan bahtiyar insanlar dünyaya geldi. Cennet gençlerinin efendileri ve cennet hurîlerinin hanımefendileriyle nurlu nesil devam etti. Seyyidler neslinin kaynağı olan bu aile muhabbet dolu sıcacık bir yuva oldu. Orada sevgi, saygı şefkat, merhamet, hizmet, firaset, nezâket ve nezâhet gibi üstün ahlâkî meziyyetler yeşerdi. Acısıyla tatlısıyla hayatı olduğu gibi kabul eden aile ferdleri, dünyanın sıkıntılarını da birlikte sabır ve rıza ile göğüslediler. Evin içindeki hizmetler Hz. Fâtıma'ya dışardaki işler de Hz. Ali'ye bırakıldı. İç ve dış hizmetleri paylaşma yönüyle onlar bir bütünün iki parçası haline gelmişlerdi. Hz. Fâtıma (r. a.) yerine göre el değirmeninde arpa öğütüp ekmek yaptı. Yemeğini pişirip, temizliğini yaptı. Ev işleriyle uğraştı. Değirmeni çevirmekten avuçlarının içi kabardı. Ama yokluktan, yoksulluktan hiç şikâyet etmedi. Zâhidâne bir hayat yaşayıp kimseye dert yanmadı.
Haydi namaza!
Fahr-i Kâinat (s.a.v.) Efendimiz damadını ve kızını evliliklerinin ilk altı ayında devamlı sabah namazına çıkarken kapılarının önünde durup: Ey Muhammed'in ev halkı! Haydi Namaza! diye çağırmış ve peşinden; Ey Ehl-i Beyt! ALLAH sizden günah kirini gidermek, sizi tertemiz yapmak ister. meâlindeki Ahzâb sûresi 33. âyetini okumuştur. Bir defasında da sabah namazı dönüşünde damadının evine uğramış ve kızını uykuda bulunca, namazını kılmadı zannederek şöyle seslenmişti: Kızım Fâtıma! Muhammed Mustafa'nın kızıyım diye sakın namazı terk edeyim deme. Beni hak peygamber olarak gönderen ALLAH'a andolsun ki, beş vakit namazı vakti içinde kılmadıkça cennete giremezsin buyurdu.
Dünya ile ne işim var!
Hazreti Fatıma ile Hazreti Ali Sohbet Ediyordu: Hazret-i Fâtıma (r.a.) annemizin hayatı, kıyamete kadar gelecek İslâm hanımefendilerinin örnek alacağı ibretlerle, ahlâkî meziyyetlerle doludur. O'nun evliliği, çeyizi, ev işlerindeki becerisi, mahareti, beyine karşı samimi, sevgi dolu hizmetleri, komşuluk münasebetleri, ilmi, irfanı ve infakı günümüze ışık tutmaktadır. O, eşyanın kölesi, hizmetçisi olmadı. ALLAH ve Rasûlünün sevdiği yolda samîmî kul olabilmek için gayret etti. Hayatını bu hedef ve gaye içerisinde geçirdi. Fahr-i Kâinat (s.a.) Efendimiz kızını ve torunlarını çok severdi. Onları görmek için sık sık damadının evine giderdi.
Bir defasında kapıya vardı ve içeri girmeden geri döndü. Hz. Fâtıma buna çok üzüldü. Hz. Ali eve geldiğinde hanımını üzüntülü gördü. Sebebini sordu. O da: Ya Ali: Rasûlullah geldi kapıdan içeri girmeden geri döndü, gitti dedi.
Buna Hz. Ali (r.a.) da çok üzüldü. Derhal sebebini öğrenmek üzere Rasûlullah'a koştu, Fâtıma'nın üzüntüsünü arz etti. Eve niçin girmediğini sordu. İki Cihan Güneşi Efendimiz birazcık sitemle: Benim dünya ile ne işim var? Benim işlemeli perde ile ne işim var? buyurdu.
Hz. Ali (r.a.) meseleyi anladı ve hemen ailesine döndü ve Efendimizin hoşnutsuzluğunu haber verdi. Bunun üzerine Hz. Fâtıma (r.a.): O perdeyi ne yapmamı emrediyor dedi.
Yine Rasûlullah'ın huzuruna varan Hz. Ali'ye: Fâtıma'ya söyle; O perdeyi filan oğullarına göndersin buyurdu. Bunun üzerine o perde yerinden indirilip ihtiyaç sahiplerine gönderildi.
Rasûlullah'ın istemediği bir şeyi onlar hiç istemezlerdi. ALLAH Rasûlü babacığını memnun etmek onların en büyük arzusuydu. Bunun için sevgide kusur etmemeğe son derece dikkat ederlerdi. Efendimiz de damadı ve kızını çok severdi, fırsat buldukça onları ziyaret ederdi.
Milli Gazete
Anasayfa 
] 
