Şefaatine ihtiyacımız var!
İmanını muhafaza ederek ölen herkes şefaate kavuşacaktır. Duha Suresinin "Elbette Rabbin sana [şefaat hakkı ve pek çok nimet] verecek, sen de razı olacaksın" mealindeki beşinci âyet-i kerimenin tefsirinde Resulullah Efendimiz; (Ümmetimden bir kişi Cehennemde kalsa razı olmam) diye buyurduğu tefsirlerde bildirilmiştir. (Tibyan).
Bütün Ehl-i sünnet âlimleri, ittifakla, şefaati kabul etmişlerdir. Alimlerin büyüklerinden olan İmam-ı Azam, "Peygamberler, âlimler ve salihler, günahkârlara şefaat edecektir" buyurdu. (Fıkh-ı ekber) Önce, Onun ümmeti, Sırattan geçip Cennete girecektir. Sonra bütün Peygamberler şefaat edecektir. (Buhari)
Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
Bu hadis-i şerifleri dikkatli okursanız şayet, günah işleyenlerin azap çekecekleri de bildirilmektedir. Yani herkes direk cennete girecek diye bir hüküm yoktur. Bu hadisler kişileri "Nasılsa kurtulacağız, o halde günah işleyelim!" düşüncesine asla sürüklememektedir!!!
- Allahu Teâlâ, (Ey Resulüm, Kuranı insanlara açıkla) buyuruyor. Resulü de açıklıyor:
"İsra Suresinin (yakında Rabbin sana Makam-ı Mahmudu verecektir) [mealindeki] âyet-i kerimedeki "Makam-ı Mahmud" bana verilecek şefaat hakkıdır." (Tirmizi)
- "Kıyamette şefaat edeceğim. Ya Rabbi, kalbinde hardal zerresi kadar iman olanları Cennete koy diyeceğim. Bunlar Cennete girecekler. Sonra, kalbinde az bir şey olanlara, Cennete girin diyeceğim." [Buhari]
- "Ahirette ilk şefaat eden ve şefaati kabul olan ben olacağım." [İbni Mace]
- "Ümmetimden, şirk üzere ölmeyen herkese ALLAHın izni ile şefaat edeceğim." [Buhari, Müslim]
- "Kıyamet günü en önce ben şefaat edeceğim." [Müslim]
- "Her peygamberin, müstecab [kabul olan] bir duası vardır. Ben duamı, ümmetime şefaat etmek için ahirete sakladım." [Buhari] (Seni seviyoruz Efendim! (S.a.v.)
- "Benden önce hiçbir peygambere verilmeyen beş şeyden biri şefaattir. Şirk üzere ölmeyen [imanla ölen] herkese şefaat edeceğim." [Bezzar]
- "Ümmetimden büyük günah işleyenlere şefaat edeceğim." [İmam-ı Ahmed, Nesai]
- "Peygamber Efendimiz, günahkârlara şefaat edeceğini bildirince, Hazret-i Ebüdderda, (İmanı olan hırsız ve zâniler de şefaate kavuşacak mı?" diye sual etti, "Evet, onlara da şefaat edeceğim" buyurdu. (Hatib) (Sen aşksın, sen sevgisin, sen merhametsin Efendim! (S.a.v.)
-"Günahı çok olanlara şefaat edeceğim." [Hatib]
- "Nefslerine aldananlara şefaat edeceğim." [Deylemi]
- "Kıyamette, kum sayısından daha çok kimseye şefaat ederim." [Taberani]
- "Kıyamette "Ya Rabbi, zerre kadar imanı olanı Cennete koy!" diyeceğim. Hepsi şefaatimle Cennete girecek." [Buhari]
- "Şefaatime inanmayan kimse, ona kavuşamaz." [Şira]
- "Şefaatime en layık olan, bana en çok salavat okuyandır." [Tirmizi]
- Ümmetimden geri kalan olur korkusu ile Cennete girdiğim halde tahtıma oturmam. ALLAH-u Teâlâya, "Ya Rabbi ümmetim ümmetim" derim. Rabbim "Ümmetine ne yapmamı istiyorsun?" buyurur. Ben de "Ya Rabbi onların hesaplarını çabuk gör, sıkıntıdan kurtulsunlar" derim. Cehennemliklerin listesi bana verilir. Onlara şefaat ederim. Hatta Cehennem hazini Malik "Ümmetinden cezalanacak kimse bırakmadın" der. [Beyheki, Taberani]
- "Ümmetimin yarısının Cennete girmesi ile şefaat etmem arasında serbest bırakıldım. Şefaat etmeyi seçtim. Çünkü şefaatimle daha çok kimse Cennete girer." (İbni Mace)
- "Ehl-i beytimi sevenlere şefaat edeceğim." ( Hatib)
- "Eshabımı kötüleyenden başka, herkese şefaat edeceğim." ( Buhari)
- "Kabrimi ziyaret edene şefaatim vacip oldu." ( Buhari), (Müslim)
- "Kabrimi ziyaret edenin şefaatçisiyim." ( Taberani)
- "Sırf beni ziyaret için gelen, ALLAHın izniyle şefaatime kavuşur." ( Müslim)
- "Medinede ölenlere şefaat ederim." (Tirmizi)
- "Medinenin sıkıntılarına katlanana, şefaat ederim." ( Müslim)
- "Sünnetimi [imanını] elinden kaçıran kimseye [kâfire] şefaatim haram oldu." ( Şira)
- "Şefaatime kavuşmak isteyen kızını fasıka vermesin!" ( Şira)
- "Şefaatime en layık olan, bana en çok salevat okuyandır." (Tirmizi)
- "Cuma günü ve gecesi çok salevat getirene şefaat ederim." ( Beyheki)
- "Kıyamette Peygamberler, âlimler ve şehidler şefaat eder.) (İbni Mace)
- Hz. Ebu Hüreyre anlatır:
Resulullah Efendimizden (s.a.v.), kıyamette şefaatine kavuşacak en mutlu kişinin kim olduğunu sordum. "Senin hadislerime olan sevginin çokluğunu bildiğim için, böyle bir soruyu senden önce hiç kimsenin sormayacağını tahmin etmiştim. O mesut kişi, La ilahe illallah Muhammedün Resulullah diyerek imanla ölen kişidir" buyurdu. (Buhari)
- "O kadar çok kimseye şefaat ederim ki, Rabbim ALLAHü teâlâ, bana, "Razı oldun mu?" diye sorunca, "Evet razı oldum" derim." ( Beyheki), ( Bezzar), ( Taberani)
-"Kıyamette Sırat köprüsünün başında durur, ümmetimin geçmesini beklerim. ALLAHü teâlâ, "Dilediğini iste, istediklerine şefaat et, şefaatin kabul olunacaktır" buyurur. Ümmetime şefaatten sonra, yalvarmaya devam ederim. Rabbim bana "Ümmetinden ihlasla bir defa "La ilahe illallah" diyen ve imanla ölen herkesi Cennete koy" buyuruncaya kadar yerimden kalkmam." [İ. Ahmed]
Not: EFENDİMİZİN (s.a.v.) şefaatiyle ilgili farklı ravilerden aynı ve benzeri hadisler de vardır. Bu kadar çok hadis koyduktan sonra onları da koyma ihtiyacı hissetmedim. Taberani, Evsat Kitabında Cabir (r.a)'dan nakletti ki: Cabir (r.a) dedi ki: Rasûlullah (s.a.s) şöyle buyurdu. Kime benden sahih bir hadis nakledilirde onu yalanlarsa o kişi üç şeyi yalanlamış olur.
1- ALLAH-u Teala'yı (c.c) 2-Resulullahı (s.a.v) 3- Bu hadisi nakleden kişiyi
Şefaatine kurban olayım
Can Ahmedimizi, Muhammedimizi (s.a.v.) vesile edenlerin, onun şefaati ile tevbelerinin kabul olunacağını şu âyet-i kerime de göstermektedir: Nefslerine zulmedenler, sana gelip, ALLAHtan af diler ve Resulüm olarak sen de, onlar için af dilersen, ALLAH-u Teâlâyı, tevbeleri kabul edici ve merhamet edici bulurlar. [Nisa 64]
Kuran-ı Kerimde mealen buyuruluyor ki:
Not: Aşağıdaki âyet-i kerimelerde, ALLAHın izni olmadan kimsenin şefaat edemeyeceği açıkça bildirilmektedir. Ancak ALLAHın izin verdiklerinin bundan müstesna oldukları, yani ancak ALLAHın izni ile şefaat edecekleri bildirilmiştir. Ne Efendimiz (S.a.v.) ne de bir başkası, Rabbimizin izni olmadan şefaat edemez, hiçbir şey yapamaz ama hiçbir şey! Ey Cemaat-i Müslimin! Ondan izinsiz yaprak kımıldar mı hiç!?!?!
-ALLAH-u Teâlâ, şefaat edene ve şefaat edilene izin vermedikçe, hiç kimse şefaat edemez. Kalplerindeki müthiş korku giderilince, [şefaat bekleyenler, şefaat edenlere] Rabbiniz şefaat hakkında ne buyurdu? diye soracaklar. Onlar [şefaat edenler] ise, Hak olanı buyurdu [şefaate izin verdi] diyecekler.) [Sebe 23]
-O gün, kimse şefaat edemez. Ancak Rahman olan ALLAHın izin verdiği ve sözünden hoşlandığı kimse şefaat eder. [Taha 109]
-Rahman olan ALLAHın nezdinde söz ve izin alanlardan başkası şefaat edemez. [Meryem 87]
-ALLAHı bırakıp da, taptığı putlar şefaat edemez. Ancak hak dine inanıp ona şahitlik eden kimseler şefaat eder. [Zuhruf 86]
-Onlar, Onun rızasına kavuşmuş olandan başkasına şefaat etmezler. [Enbiya 28]
-Sadece ALLAHın dilediği ve razı olduğu kimselere şefaat etmesi için izin verilen, göklerde nice melekler vardır. [Necm 26]
-ALLAHın izni olmadan kim şefaat edebilir? [Bakara 255]
-ALLAHın izni olmadan hiç kimse şefaatçi olamaz. [Yunus 3]
-Bütün şefaatler ALLAHın iznine bağlıdır. [Zümer 44]
Yakarış
Affına geldik ALLAHım, Ya Gaffar, Ya Afüv, Ya Tevvab! Her ne kadar günahkar olsak da, her ne kadar affa layık olmasak da geldik. Bizi kabul et ALLAHım. Bizi affından mahrum eyleme. Bizlere merhamet et, Ya Rahim, Ya Rahman, Ya Vedüd! Senin yaratmış olduğun, Alemlerin Efendisi, Canımız, her şeyimiz olan Habibinin
şefaatini bizlere nasip eyle. Nefes almak, düşünmek, konuşmak, yazmak
her şey Senden ALLAHım. Bizi hak davadan ayırmak isteyenlere müsaade etme ALLAHım. Bizi Efendimizden (s.a.v.) uzaklaştırmaya çalışanlara müsaade etme ALLAHım. Yalnız Sana kulluk eder ve yalnız Sana yalvarırız her şeyi, şefaati yaratan ve şefaatlerin kabul edicisi Yüce Rabbim! Kalplerimizdeki mührü kaldır Yâ Hâdi!
Münafıklar iş başındaydı!
-"Resule itaat eden, ALLAHa itaat etmiş olur." [Nisa 80]
-"ALLAH ve Resulüne itaat eden, en büyük kurtuluşa ermiştir." [Ahzab 71]
-"Peygamberin verdiğini alın, yasak ettiğinden sakının!" [Haşr 7]
-"De ki; "Bana uyun ki, ALLAH da sizi sevsin!" [Al-i İmran 31]
Bu âyet-i kerime gelince, münafıklar, "Muhammed kendisine tapılmasını istiyor" dediler. Bazıları da "Peygamber, ALLAHtan üstün tutuluyor" dediler. Bunun üzerine aşağıdaki âyet-i kerime inmiştir; "De ki; "ALLAHa ve Peygambere itaat edin! [İtaat etmeyip] yüz çeviren [kâfir olur] Elbette ALLAH-u Teâlâ kâfirleri sevmez.) [Al-i İmran 32]
-"Aralarında hüküm verilmek üzere ALLAHa ve Peygambere çağırıldıkları vakit: "İşittik, itaat ettik" demek, ancak müminlerin sözüdür, işte kurtuluşa erenler onlardır." [Nur 51]
-"ALLAHa ve Resulüne karşı gelen, bilsin ki, ALLAHın azabı çok şiddetlidir." [Enfal 13]
-"ALLAH ile resullerinin emirlerini birbirinden ayırıp ikisi arasında bir yol tutmak isteyen kâfirdir. [Nisa 150,151]
Milli Gazete
Anasayfa 
] 
