En büyük silah nedir?
Hamd Alemlerin Rabbine, salât ve selam onun elçisi biricik Efendimiz (s.a.v.) üstüne olsun.
Rahman ve Rahîm olan ALLAH'ın adıyla...
Ey insanoğlu! Bizler ezelî ve ebedî olan bir Hâlık'a (yaratıcı) aidiz ve her daim O'na muhtacız. Dünyaya gelişimiz, nasıl en güzel bir şekilde O'ndan olduysa, dönüşümüz de en güzel bir şekilde yine O'na olacaktır. Bu süreç içerisinde bizler, hayâlî, fâni ve dehşetli alemde türlü türlü musibetler ile imtihan edileceğiz. Bu zorlu ve çetin yolda iman ile mücehhez olmayan, silahını yanında bulundurmayan, onurlu bir yaşam için gerekli erzaktan mahrum olanlar -ALLAH korusun- imtihanı kaybedeceklerdir. Mevla bize imtihanını alnının akıyla geçebilmeyi nasip eylesin.
Varlıkların en şereflisi ve en mükemmeli olarak bizler, Rabbimizin azameti ve yüceliğine karşı acziyetimizin farkında olup ubudiyetimizi en güzel bir şekilde yerine getirmeliyiz. İşte Rabbimiz ile olan bu iletişimin en güzel yolu da "dua"dır. Kur'an-ı Kerim'de; Kullarım sana beni soracak olurlarsa bilsinler ki, ben, şüphesiz onlara çok yakınım. Bana dua edenin duasına karşılık veririm. buyrulmaktadır. Efendimiz (s.a.v) ifadesiyle de, "Dua, ibadettir." Dua, aynı zamanda çok önemli bir ihtiyaçtır. Dua, mumin için en etkili ve güçlü silahtır. Bedir bu güçlü silah ile muştu oldu, bu silah ile karanlıklar nur oldu.
Dua, öyle güzel bir silah ki; her bir mermisi kirpiklerden düşerken sineleri deler geçer. Öyle güzel bir silah ki; nice taştan putları paletleriyle ezip geçer. Ve yine öyle bir güzel silah ki; sapandan fırlatılırken bir ok gibi zalimin böğrünü delip geçer. Varlığımız onunla değer kazanır, tüm zaferler onunla kazanılır. Ve en önemlisi kulun ALLAH katındaki değeri duası kadardır. Çünkü Rabbimiz; De ki: Duanız Olmasa Rabbim size ne diye değer versin? buyurmaktadır.
Her konuda kendimize örnek almamız gereken Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v.) ise güne dua ile başlar, günü dua ile tamamlardı. O, hep Rabbine iltica eder, Rabbi de O'na ikramda bulunurdu. O, hep Rabbine yönelir, Rabbi de O'na mukabelede bulunurdu. O hep şöyle dua ederdi: "Ya Rabb! Seninle akşama erer seninle sabaha ulaşırız. Seninle yaşar seninle ölürüz. Muhakkak, dönüş sanadır." (İbn Mâce, Dua, 14)
Peki! Her saniyesini günah, nisyan, şikayet, isyan ile geçiren biz mücrim kullar neyimize güveniyoruz da bu çetin yolda silahsız olarak yürümeye çalışıyoruz?
O zaman gelin hep beraber, birbirimize dua edelim. Hayatımızın her anında Rabbimizin rahmetine muhtaç olduğumuzu aklımızdan çıkartmayalım, nice seherlerde silahımızı yanımızdan ayırmayalım, nice mübarek gecelerde silahımızı susturmayalım. Sıkıntı ve yükümüzün hafiflemesi, keder ve hüzünlerimizin neşeye dönüşmesi, soğuk kış gecelerimizin baharlara aralanması, hâcetlerimizin giderilmesi için dualarımızı eksik etmeyelim. Dünyanın neresinde olursa olsun bizim bir katrecik duamıza muhtaç kardeşlerimiz olduğunu, dua dua nice zaferlerin kazanıldığını unutmayalım.
Mevla yaptığımız veya yapacağımız dualarımızı dille olmaktan öte kalben, ruhen ve amelen yapabilmeyi cümlemize nasip etsin. Dualarımız makbul, gönüllerimiz mesrur olsun inşaallah.
Selametle.
Anasayfa 
] 
