Dilimin ucunda iki kelime düğümlü sana sakladığım… Sürekli boğazıma gelen ve orada ateşler yakan bu iki kelime ne vakit gözlerin gözlerime değse kalbimde depremler yaşatıyor… Ne oluyor ya hu demeye bile fırsat kalmıyorki bu iki kelime bu defa dilimi bağlıyor, beni susturuyor… Uzun uzun bakıyorum cennet cemaline… Berzah aleminde bekleyenlerin bütün hasretleri yüklenmiş sanki gözlerine! “Ne bakıyorsun” der gibi kafanı sallıyorsun ya hani bana bende sana “yok bir şey” diyorum ya… Yalan Canan’ım… Yalan… Sana ilk söylediğim yalan bu işte “yok bir şey” demek… O “yok bir şey” in içinde o kadar çok şey varki işte o kadar çok şey iki şey oluyorda takılıyorum boğazıma… Boğazımda bir sancı, boğazımda bir cenaze, boğazımda bir düğün oluveriyor bu iki kelime… Hadi çık artık diyorum içimden çık! Çıkmıyor.. Ne oluyor bilmiyorum! Tek bildiğim yüreğimde sana iki kelime besliyorum…
Anasayfa 
] 
