mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Çok Özledim Seni... Çarş. Eyl. 12 2012, 19:50 | |
| Çok Özledim Seni...
Çok özledim seni,artık sadece özlemelerde kalıyor benim sana olan duygularım
Özlemelerden ileri gidemiyor bu zavallı yüreğim. Kabullendim biliyormusun artık yokluğunu,
Zorda olsa kabullendim sensizliği
Çok canım acıdı,çok ağladım
Fırtınalar koptu gönlümün limanlarında,depremler yaşandı içimdeki şehirlerde
Yinede kabullendim sevdiğim,kabullendim sensizliği
Başka çarem mi vardıki,biliyordum gelemeyeceğini.
Biliyordum beni birdaha asla sevemeyeceğini.
Son bir kez olsun gözlerime bakamayacağını biliyordum
Kabullenmemekten başka çarem mi vardı yar
Gözlerin geliyor bazen aklıma,kendime verdiğim sözü unutuyor yine dalıyorum uzaklara
İçim acıyor,yüreğim yanıyor o an
Boş gözlerle bakıyorum etrafıma,seni arıyorum
Gözlerini arıyor gözlerim
Bulamıyor ağlıyorlar ağlıyorum
Neydi bizi bu sevdaya yakıştıramayan
Neydi bizi bu aşka layık göremeyen
Neydi, hangi lanet şeydi o
Sevmek yetmedi mi bu aşka,şsk yetmedi mi
Neydi eksik olan
Ben seni kimsenin anlayamayacağı kadar sevmiştim
Kimsenin anlatamayacağı kadar büyüktü sevdam.Yetmedi Yetinmedin
Biliyor musun,son bir şey söylemek istiyorum sana.Seni çok özledim
Evet,halada özlüyorum.Keşke giderken ardında 'yaşayan' bir ben bırakmasaydın
O zaman belki özlemezdim seni
Bir filmdi oynatılan
Bir kitaptı belkide yayınlanan
Yada bir tiyatroydu sahne alan
Kimbilir, belkide hayatın kendisiydi oynanan
Sen...Ben... İkimiz
Bir olup kosarken hız adımlarla
Önümüzdeki engeli görmedik
Ben düstüm sen devam ettin. Bensiz... İkimizsiz... Veda ettin buralara
Ayağa kalktım ayaktayım sensiz
Sense hala koşuyorsun'kendinsiz'
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
Cennet Çiçeği
Özel Üye
Mesaj Sayısı : 5244
Kayıt tarihi : 02/08/10
Yaş : 53
| | Konu: Geri: Çok Özledim Seni... Çarş. Eyl. 12 2012, 20:47 | |
| Çok özledim seni,artık sadece özlemelerde kalıyor benim sana olan duygularım
Özlemelerden ileri gidemiyor bu zavallı yüreğim. Kabullendim biliyormusun artık yokluğunu,
Zorda olsa kabullendim sensizliği
Çok canım acıdı,çok ağladım
Fırtınalar koptu gönlümün limanlarında,depremler yaşandı içimdeki şehirlerde
Yinede kabullendim sevdiğim,kabullendim sensizliği
Başka çarem mi vardıki,biliyordum gelemeyeceğini.
Biliyordum beni birdaha asla sevemeyeceğini.
eğer yokluğunu kabullendiği kişi canından bir parça ise, bu aynen nefes almayı unutmak kadar zordur ama imkansız değildir.
sadece terkedilmekle de bağdaştırmamak lazım bunu... bir yakınımızın ölümü ya da sevdiğimizin bizi terketmesi... ne farkeder ki ha temelli kaybetmişsin ha yaşarken kaybetmişsin... ikisi de onsuz bir sonsuzluğa eşit... önce kabullenemezsin, gerçek olduğuna inandıramazsın kendini, kabullenmek istemezsin, kendine yenilirsin, süngün düşer, ağlarsın... baktığın her şey, dinlediğin her şarkı, yaptığın her hareket, izlediğin her film, gittiğin her yer, her şey sana onu hatırlatır, hayata küsersin, içine kapanırsın, ifadeler donuklaşır, kimselerle konuşasın gelmez; gözler sürekli buğulanır, önünü görememeye başlarsın, gözyaşların yanaklarını ıslatır her yeni gün... yeni güne uyanmak istemezsin; çünkü onsuz geçen her saniye ruhunu törpüler, dünyayı kavuran güneş seni bi derece bile ısıtmaz, akşamın karanlığı üzerine çöker hatta yatağın, artık bir tabuttan farksız gelmeye başlar; gecenin karanlığında kaybolursun... onun geri dönmeyeceğini/dönemeyeceğini bilirsin, geri dönmesi mümkünse de bunu istemezsin, sadece hayallerinin yitip gitmesine üzülürsün, gerçekleşmeyecek ve yarım kalmış hayallerine ağlarsın, günlerce, haftalarca, aylarca... ne yaparsan yap nerede olursan ol o hayaller hep peşinden gelecek...
ama bir gün... hiçbir şeyin sonsuza dek sürmediği bu dünyada gözyaşları da yavaş yavaş sona ermeye başlayacak... azalacak... günün birinde bitecek... ama yüzünde kimi zaman hep acı bir ifadeyle hatırlanacak olan güzel anılar kalacak...
bir kişinin yokluğunu kabullendiğin gün, onun senin zihninde gerçekten öldüğü, senin gerçekten de artık onsuz olduğunu kabullendiğin gündür... gördüğün her şey renksiz, ifadeler donuk, yarınlar karanlık...
Sevdiğim değer verdiğim bir kişinin yokluğunu kabullendiğim gün, kalbimi toprağa verdiğim gündür...
Duygu yüklü hüzünlendirici bir şiir sevmek, özlemek, kaybetmek, onsuzluğu kabullenmek, sevilmediğini düşünmek her hali yaşayan yaşatan bir şiir
Emeğine sağlık Mustafa kardeşim...
  | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Çok Özledim Seni... Perş. Eyl. 13 2012, 01:24 | |
| | |
|
] 
