mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Uyumayı Unutur mu Hiç İnsan? Unutuyor İşte... Paz Ağus. 12 2012, 20:57 | |
| Uyumayı Unutur mu Hiç İnsan? Unutuyor İşte...
Gözümü bir dem olsun kırpmadan, gece ile gündüz gündüz kavramını ayrıştırdığım bu kaçıncı gün bilmiyorum ama bildiğim tek şey uyumaya, yani şu uzayıp giden düşüncelerden biraz da olsa uzaklaşmaya çok ihtiyacım olduğu. Derdimin ne olduğunu da bilmiyorum aslında.
İrade ve nefis arasındaki o ince çizginin tam üzerinde bir şeyleri düşünüp dururken, kutsal bir eşya gibi elimden hiç düşürmediğim fincanıma katran gibi bir çay daha dolduruyorum. Yaşamın kıyısında bir yerlerde durduğumuzda, hep bir parça ürpertir ya insanı yalnızlık, öyle üşüyorum işte... Yüreğimi ısıtacak bir çift göz de olmadığına göre, tek tesellim bu ardı arkası gelmeyen, sıcacık çay saatleri. Öyle garip bir his ki bu; bir anda aşk oluveriyor aşinalık.
Zamanı var diye tekrarlıyorum kendime. Her şeyin muhakkak bir zamanı var. Beklemeye devam ediyorum bir şeylerin zamanını ama aslında hiç bilmiyorum tüm bunlar için zaman var mı? Zamanı ellerimde ufalamak ağır geliyor çoğu kez. Bu yüzden olsa gerek vakit daraldıkça ben koşturuyorum, zamanın aktığı yöne doğru...
Gözümü karartıp, sağa sola sataşmak geçiyor içimden, gah bir hayale takılıp kalıyorum, gah canımı acıtacak kadar gerçek şeylere. Yemek yemek, su içmek gibi hayati bir ihtiyaç sayıyorum düşlerle oyalanmayı. Zihnimin uğultusu eşliğinde bir bilinmeze doğru yol alıyorum hayal kurdukça.
İçimde denizlerin fırtınalanması ve yıkarak, devirerek, eksilterek bir şeyleri dalgalanması, susuyor olmak kadar acıtmıyor canımı. Anlatmam gereken çok şey var, biliyorum; yaralarımı açık bırakan şeyin işte bu kemirgen arzu olduğunu da biliyorum. Ne çare ki, yanımda yöremde anlatacaklarıma tahammül edecek ve ağrılarımı biraz olsun dindirecek hiç kimse yok!..
Aman bilmeyen gönlüm, işte bu yüzden çekinmeden vur sen de. Vur şu beter ezikliğimi yüzüme...
Soluksuz koşuştururken hayatın ortasında, pür telaş insanlar gelip geçiyor yakınlarımdan. Kimisi benim gibi biraz, kimi çoktan unutmuş neden yaşadığını bile. Bazıları soru soruyor, cevap veremiyorum, sıkıntımı kendi yüzüme de vurmak istemiyorum belki, geçiştiriyorum çoğu kez ama beni yalancı çıkarmak istercesine titriyor ellerim, insanlar hatırımı sordukça. İyiyim diyorum. İyi değilim aslında, biliyorum. Titremesine engel olamadığım ellerimi itaat ettiremiyorum fikrime bu yüzden.
İşte biraz da bunun için gönül! Vur, dök, kır ama çökertme artık taze umutlarını...
"Sen ol küçük bir kıvrımdan bir heceden
Aşk için bir vaha değil aşka otağ yaratan
Sen ol zihnimde yüzen dağınık şarkıları
Bir harfin başlattığı yangın ile söndür
Beni bir ses sahibi kıl, kefarete hazırım
Öyle mahzun
Ki hüzün ciltlerinde adına rastlanmasın.
Yürüyorum
Gözlerim nemli değil
Gözlerim namlu...
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Uyumayı Unutur mu Hiç İnsan? Unutuyor İşte... Ptsi Ağus. 13 2012, 00:16 | |
| | |
|
] 
