ebeda
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

ebeda

Sonu Olmayan Bir Yolda Birlikte Yürüyenlerin Sitesi
 
AnasayfaAnasayfa  Yarına Kalan...  Empty  Radyo  Latest imagesLatest images  AramaArama  Giriş yap  Kayıt OlKayıt Ol  
Son Konular
Konu Son Yazan GöndermeTarihi
Cuma Şub. 09 2024, 12:26
Cuma Şub. 09 2024, 12:25
Cuma Şub. 09 2024, 12:25
Cuma Şub. 09 2024, 12:24
Çarş. Ara. 06 2023, 12:37
Çarş. Ara. 06 2023, 12:26
Çarş. Ara. 06 2023, 12:20
Ptsi Ara. 04 2023, 15:55
Ptsi Kas. 06 2023, 20:33
Ptsi Kas. 06 2023, 20:23
Ptsi Kas. 06 2023, 20:19
Ptsi Kas. 06 2023, 20:17
Ptsi Kas. 06 2023, 20:16
Ptsi Kas. 06 2023, 20:15
Ptsi Kas. 06 2023, 20:14

 

 Yarına Kalan...

Aşağa gitmek 
3 posters
YazarMesaj
Menekşe
Özel Üye
Özel Üye



Mesaj Sayısı : 2555
Kayıt tarihi : 30/08/10

Yarına Kalan...  Empty
MesajKonu: Yarına Kalan...    Yarına Kalan...  EmptyÇarş. Mart 28 2012, 16:07

Yarına Kalan...

Seni seviyor olabilmesi ve seni seviyor kalabilmesi;
Seni seven kimsenin kendini; sana "hizmetkâr" kılabilmesiyle çok alakalı.
Hiç düşünmemiştin bunu değil mi?

Hatta bir annenin neden çocuğunu bu kadar çok sevdiğini bile.
Hatta bir öğretmenin kendini neden kendi sınıfındaki yavruların ana veya babası (gibi) hissettiğini. Bir hasta bakıcının bir yol kılavuzunun bir plaj cankurtaranının bir gece bekçisinin (bu ifade edilemez) duygularını düşünmemiştin hiç kim bilir.

Bu mes'uliyet duygusudur.
Yani kendini sorumlu hissettiğin kimseleri farklı görüp diğerlerinden (ufak dürtüklemelerle çeşitli homurdanmalarla ve belki minik ısırıklarla) bir adım daha öteye taşımaya çalışırsın "yavru"nu. Kim gibi? Hani kasap satırlarına benzeyen dişleriyle bütün kemiklerini bir anda paramparça ufalayabileceği halde yavrusunun şirin eziyetlerine göz yumup tebessüm eden bir ana kaplan gibi.

Çevresindeki mahlukların karşısında titrediği bu koca yaratık hani kendi titrer ya yavrusunun üzerine ve hani kuyruğunu çekiştirmesine kulağını ısırmasına sırtına oturup tepesine tırmanmasına sesini çıkarmaz ya.
İşte sen de gel çekinme;
Canıma kadar yolun!

Fakat manzara böyle bile olsa durum değişmez; sen koşacaksın. Ve bazen düşeceksin ve bazen de kanatacaksın kolunu bacağını. Ve geleceksin bana.
Çünkü bende dizine sürülecek merhem ve dirseğine sarılacak sargı bezi var.
Ve bende çaresiz kaldığın zaman seni kucaklayacak kollar ağlamak istediğinde yanağını dayayabileceğin omuz ve üşüdüğün zaman sokulup ısınabileceğin bir yürek var!

"Düşme" desem ve "koşma" desem bu; "güçsüz kal" demek olur ki sana. Bunu diyemem. Ama şunu diyebilirim:
Bütün bunlar bir incelme hâlidir bir bilenme hâlidir bir keskinleşme hâlidir.
Bugün nasıl dünkü can sıkıntılarının basitliğine gülüp geçiyor isen biliyorsun ki yarın da gülüp geçeceksin; ama bu günkü sıkıntılarına.

Öyle değil mi?
Yani elek inceliyor her gün! İşe yaramayan parçalar ayrılıyor "asıl"dan. Asıl sen kendinin ne/kim olduğunu seçeceksin.
Hadi bakalım!

Elek inceldikçe veya kalburun delikleri genişledikçe sen hep bir sonraki adımı düşüneceksin.
Yani yarına kimlerin kalacağını.
Ve sen hep onların tarafında olacaksın!
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
MaVi_GüL
Admin
Admin
MaVi_GüL


Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08

Yarına Kalan...  Empty
MesajKonu: Geri: Yarına Kalan...    Yarına Kalan...  EmptyPerş. Mart 29 2012, 00:55

çiçek6 Allah razı olsun çiçek6
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Nur_Sultan
Moderator
Nur_Sultan


Mesaj Sayısı : 3652
Kayıt tarihi : 21/09/08
Yaş : 55

Yarına Kalan...  Empty
MesajKonu: Geri: Yarına Kalan...    Yarına Kalan...  EmptyPerş. Mart 29 2012, 10:06

MaVi_GüL demiş ki:
çiçek6 Allah razı olsun çiçek6
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Yarına Kalan...
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası
 Similar topics
-
» Umutla Bak Yarına...
» Umutla Bak Yarına...
» Yarına çıkacağımız belli değildir
» Geriye Kalan Ben
» Son kalan kağnılar...

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
ebeda :: Sanat ve Edebiyat :: Denemeler-
Buraya geçin: