Vuslat Busesi
.................’bu gece sen geldin soylu ihtişamınla
.................ilkbahar vardı ruhunun ikliminde”
’Dağlarda yıldızlar yere daha mı yakın sence?
daha mı bir yoğun gökyüzündeki ateş parçaları?
sensizliğinin cilveli yalnızlığıdır gözlerimde biriken
ve süzülen sensin düşlerimden?
o iki damlayla arınışın aydınlığında,
avuçlarımdaki sıcaklığınla,
tebessüm tacını takıp gülistanına
bu geceye sensin hükmeden!
nemli matemlerden alnına düşen çizgilerle
damlıyorken gözlerindeki derin sızılardan!
sen tanınmayan bir bahçenin en kuytu köşesi,
sen mavi bir buz dağının en zorlu tepesi,
ben gülistanlardan gökyüzüne yükselen
yaşadıkça sana hasret vuslat busesi!
şair olmak kolay mı sanıyorsun?
buruk bir yalnızlığın en koyu anındayım.
ödeniyor günahlarımın bedeli
takatsiz bırakıyor teslimyetimin süruru
kulaklarımdan eksilmiyor
vicdanımın seni resmeden sesi!
gece hükümsüzlüğünü mühürlüyor gözbebeklerime,
kıyılarım seni çiziyor silerken anlamsızlıkları
ve yıldızlar birer birer dökülüyor
saçak uçlarından haneme.
sessizlik doğuruyor ay bu gece,
dolunay yok sevgili,
gece bilinmeyen sırlara gebe!
K/argülünüz..... Sevim Yakıcı
Selam Sevgi ve Dua ile...
Anasayfa 
] 
