Açmayın Kapımı, Üşür Yaralarım...!
Aklımın yangınlarına inat üşür yüreğim. Sorular, öğütler, dersler, kaybedişler Titrek yüreğimde değeri yok hiçbirinin.
Kapımı açan asi rüzgâr, içeri savurur anılarımı. Pervasızca odama dağılır zamanlar. Herkesin kızgın sureti canlanır içimde. Toplayacağım, Çocuk yanımı bulabilirsem, düzelteceğim hepsini İnanmaz yine vazgeçerim diye Kızgın gidişine hak verir ellerim. Vazgeçerim. Efkârım önüme düşer. Islanır adımlarım.
Uykumu çalan geceler yağar sabahlara. Başıma kitapların sayfaları uçuşur. Biraz aşk, biraz coğrafya taşlaşır, adımlarım. Bir soluk aşk biraz beyazı olmalı bu kâğıtların.
Penceremde kalır gözlerim. Kırık kanatlar var pervazlarda. Yağmurları kana bular, yaralı turnalar
Akşamı bulur vakit. Yüreğimde aynı titreme odama gelmeyin. Açmayın kapımı, üşür yaralarım. Toplamadım, toplayamadım yine zamanı. Nereye dönsem üzerime devrilir, gecikmişliklerim.
Nazlı bir yıldıza aldanıp; keşke, kırmasaydım titrek lambamı.
Kırılmış çok şey var. Raflarda yarım kalmış hayallerim dağınık Kopkoyu bir duman; korkularım
Topla deme artık. Anla ki yerinde her şey ayaklarım kanamasa yürüyemem artık, kızıl adımlarımı izler çocukluğum. Kaybolursa; bulamam umudumu. Yüreğime batmasa nazlı yıldızın parçaları, duygularım üşür. Sızlamasa yüreğim, ölürüm.
Yaza varmaz krizantemler. Hercai menekşelere bahar zulümdür. Anlayın beni. Çabaladım, solacağımı bile bile, senin için yapraklarımı kaybettim, dallarım taşımadı sahte tebessümlerimi. Yoruldum, çok yoruldum. Düzen bensiz kurulmuş, ayak uyduramadım.
Odama gelmeyiiinnn.
Açmayın kapımı, üşür yaralarım.
Selam Sevgi ve Dua ile....
Anasayfa 
] 
