Sana, Sevgine Hasretim CANIM ANNEM
Daha sekiz yaşındayken kaybettim seni
Sevgine en çok ihtiyacım olduğunda bırakıp gittin beni
Doya, doya yaşayamadım o kutsal annelik sevgini
Sana, Sevgine hasretim CANIM ANNEM
Beni bırakıp gittiğinde; bu bir oyun sanmıştım
Sesimi duyarda gelirsin diye günlerce ağlamıştım
Ölüm acısını henüz çocukken tatmıştım
Sana, sevgine hasretim CANIM ANNEM
Hayal, meyal hatırlıyorum o nurlu gül yüzünü
Bana senden kalan eskimiş resminle dindiriyorum hüzünü
Hiç olmasa rüyalarıma gel; bir kez sevindir şu öksüzünü
Sana, sevgine hasretim CANIM ANNEM
Bir gülüşün vardı ki güller bile kıskanırdı
O gül yüzün adeta çiçek tarlasını andırırdı
Sana her sarılışımda o güzel gözlerin ıslanırdı
Sana, sevgine hasretim CANIM ANNEM
Öksürsem yatağından fırlar kalkardın
Sıkı, sıkı sarılıp benimle yatardın
Bilmem kaç gece benim için uykusuz kaldın
Sana, sevgine hasretim CANIM ANNEM
Yaramazlık yapardım; üzerdim hep seni
Bazen kızıp, dayanamaz döverdin beni
Hiçbir zaman esirgemedin, doyamadığım sevgini
Sana, sevgine hasretim CANIM ANNEM
Söz vermiştin hani hiç ayrılmayacaktık
Tüm sıkıntılara beraberce çare bulacaktık
Seninle beraber mutlu bir hayat yaşayacaktık
Sana, sevgine hasretim CANIM ANNEM
Çok erken bırakmadın mı? … beni öksüz
Böyle yapayalnız, böyle çaresiz
Ben bu dünyada ne yaparım? .... sensiz
Sana, sevgine hasretim CANIM ANNEM
Sen gittiğinden beri içimde fırtınalar kopuyor
İnan bana kalbimdeki yerin hiç dolmuyor
Anne sevgisi başka sevgilere hiç benzemiyor
Sana, sevgine hasretim CANIM ANNEM Oktay Doğan
Anasayfa 
] 
