Hz. Osman r.a. ne zaman bir mezarlığa uğrasa, sakalı ıslanıncaya kadar ağlardı. Bir gün kendisine Cennet ve Cehennem anıldığı vakit ağlamazsın da, mezar başında niye ağlarsın? denildi.
Bunun üzerine o da:–Rasûl-i Ekrem (sav): “Kabir, âhiret yolunun ilk konak yeridir. İnsan orada kendini kurtarırsa ondan sonrası kolaydır, kurtaramazsa ondan sonrası daha zordur.” buyurduğu için ağlarım.karşılığını verdi. (İhyâ, IV, 867)
Meymûn bin Mihran anlatıyor: Ömer bin Abdülaziz ile bir mezarlığa doğru gittik. Mezarları görünce hüzünlendi. Sonra bana dönerek:
–Ey Meymûn, bunlar atalarımın mezarlarıdır. Sanki dünyaya hiç karışmamışlar gibidir. Baksana, nasıl toprak altında kaldılar, mezarları eskidi, bedenlerini de toprak yedi bitirdi. dedi.
Ardından da nemli gözlerle bir mezara bakarak:
–Vallâhi, şu mezara girip de azaptan emin olan kimseden daha büyük bir nîmete kavuşmuş bir kimse düşünemiyorum. dedi. (İhyâ, IV, 868)
Anasayfa 
] 
