Enayi Diyorlar...
Hayatımdaki değer verdiğim insanların..
Beni ..hastalandıkları zaman hayatın ruhlarına bulaştırdığı bakterilerden
Kurtulmak için kullandıkları bir antibiyotik gibi görmeleri nasılda canımı acıtıyor.
Ruhlarının yara almış yanlarını pansuman etmek bana düşerken
Benim iyileştirdiğim benim onardığım yerlerde hak etmeyenler hüküm sürerken
Bana yine yalnızlık düşüyor…
Sen bir tanesin, çok iyisin, canımsın, bebeğimsin, diyenler .
aslında bir sonraki yaralarına lazım olacağını bildikleri ..bir
merhemi kaybetmemek sağlama almak düşüncesi içerisinde olduklarını
bildiğimi bilmiyorlar.
Yalanlarla süslenmiş birkaç sözle yapay sahte davranışlarla entrikalarla kalbimi fethettiklerini Zannedip.. kendiyle kavgalarında hep yenik düşen
zavallı zayıf biri olarak görmeleri daha çok canımı acıtıyor.
Bütün gerçekleri tüm çıplağıyla görüyorum oysa hayatı, yalanı, riyakarlığı , kirlenmiş ruhları
Kaybedilen değerleri.
Merhametten , iyilikten yana karşılık beklemeden .. sevgi güzellik iyilik dağıtanlara
Enayi diyorlar bu devirde… oysa gerçek enayi kendileridir
benciliğin maddeleştirdiği kalpleriyle, gerçek sevginin açlığı içinde kıvranacaklar bir gün.
çünkü insan verdiği kadarını alır . başkalarının sırtından geçinmeyi yaşam biçimi haline getiren , vermeden alan kan emicilerden olmadım, ruhumu bencilliğe peşkeş çekmedim hiç
benimde cerahat tutmuş yaralarım var elbet
ama ben kimseyi yaralarımdaki mikrobu dağıtacak antibiyotik gibi görmedim
kendi panzehirimi kendim ürettim içimdeki zehre, iyilikle güzellikle donattım yüreğimi
ve gülümseyen yüzümün arkasına gizledim hayatımın gülmeyen yüzünü
kırgınım belki ama küs değilim kimseye.
Hani.. insanın iyi yada kötü oluşunu hayat şartları belirlermiş ya
Önemli olan, yaralar aldım , ezildim
haksızlıkları yaşadım, düzen bu olmuş ayakta kalmak için ezeceksin vuracaksın kıracaksın
diyenlerden olmamak ve ruhunun kirlenen yerlerini, sevgiyle ,hoşgörüyle yıkayıp arındırmak
adam gibi adam kalabilmek, adam gibi adam olabilmek aslolan…..
Selam Sevgi ve Dua ile...