Sabır…Sabır…Sadece Sabır…
Peygamberimiz(SAV)diyorki:
Bir an olsun herhangi bir kötülüğü işlememek için sabırla dayanmak, sabırsızca kılınan bir yıllık ibadetten daha hayırlıdır
İnsanları karanlıklardan nura çıkaracağı bildirilen Kuran’da (İbrahim Suresi,1), emredilen tavırlardan biri “sabretmek”tir. Kuran’da öğretilen gerçek sabır, sadece zorluklar karşısında değil, aksine hayatın her anında yaşanan bir ahlak özelliğidir. Gerçek sabır, zorluklarda olduğu kadar rahatlık ve nimet içindeyken de güzel ahlakta kararlılık ve istikrar göstermektir.
Kuran’da öğretilen sabır anlayışını bilmeyen kimseler sabrı, hiçbir çaba göstermeden, sadece “söylenerek” bekleme şeklinde algılarlar. Hatta bu şekilde aciz bir tavır sergilemenin son derece erdemli bir davranış olduğuna da inanırlar. Oysa ALLAH Katında makbul olan sabır aklın, vicdanın maddi ve manevi tüm imkanları kullanılarak zorlukların ortadan kaldırılmasını teşvik eder.
Ayrıca insanlar hayat boyunca, bolluk veya yokluk içinde kalabilir, sağlıklı iken hastalanır, sel, deprem, yangın gibi felâketlerle karşılaşabilir; bütün bu durumlarda insanın en büyük dayanağı sabırdır. Aksine davranış, insanı ALLAH Teâlâ’ya isyana ve nankörlüğe sürükler.
Peygamberler sabrın en büyük örnekleridir. Çünkü onlar bütün güçlükleri sabırla karşılamışlardır. Sabır, iman ve ibadetin, ilim ve hikmetin, kısaca bütün faziletlerin başıdır. Sabırla bütün zorluklar halledilmekte, her türlü engel aşılmaktadır.
Bazen verdiğimiz kararlar akıl ve mantık sınırları içinde olsa bile vicdanımızla muhakeme ettiğimiz zaman bizi mantığa rağmen vicdani bir muhasebeye zorlayacaktır. Çoğu zaman hayata bakış açımız ve yaşam şeklimizden kaynaklanan zorluklar yaşarız,çünkü yaptığımız her şeyin hesabını vereceğimizin korkusu mantıkla birlikte vicdanımızın da ön plana çıkmasına sebep oluyor.Bu nedenle bazen mantık açısından hiçbir şüphe götürmeyen davranışlarımız vicdan muhakemesinde aynı netliği gösteremiyor.Bunun için davranışımızın karşımızdakini nasıl etkileyebileceğini düşünerek, yani empati kurarak davranmalıyız.
insanlar çoğunlukla hayatında yaptığı hatalar veya verdiği yanlış kararlar sonucu içinde hep bir rahatsızlık hissederler. Hep bu yanlışın verdiği manevi rahatsızlıkla keşkeler le kavga eder iç dünyasında ve bu huzursuzlukla yaşamak zorunda kalır. Belki bir gün unutur ancak aklına geldiğinde o günü yaşıyormuş gibi huzursuzluk hisseder. Bende bu huzursuzluğu zaman zaman yaşadım iç dünyamda ve öğrendim ki sabırlı davranınca bu huzursuzluklar pek yaşanmıyor.Öfke ile beraber insanın aklıda uçup gider.Oysa sabır doğruyu getiriyor çoğu zaman, yanlış veya hiddetli kararlar alınmıyor çünkü davranışlarını kontrol etme, kendini yorumlama ve ona göre davranma zamanı kazandırıyor insana ve nihayetinde de isabetli karar verebilme şansı veriyor...
insan; sosyal ve iş çevresinde aceleciliğinden, sabırsız ve düşüncesiz davranışlarından telafisi mümkün olmayan zararlar görüyor ama önemli olan her yanlıştan bir ders alabilmek, bir doğru çıkarıp rotayı doğruya yönlendirebilmek, yanlışta ısrar etmemek…. Erdem denen şey de bu hatalardan ve yanlışlardan bir sonuç çıkarıp bu sonuca göre yeniden yönlenebilme basiretini gösterebilmektir zaten, öyle değil mi?
Ne yazık ki hırsları akıllarının önünde gidenler ve bunda ısrar edenler, hem insani değerler anlamında hem de maddi anlamda büyük kayıplarla karşılaşırlar. Yüreğimizin,vicdanımızın sesine kulak vermek gerek, mutlu ve huzurlu yaşamak istiyorsak eğer…..Hırslarımızla ve egolarımızla değil……
Sabır ruhun bir melekesidir, güzel bir huydur. Tahammülü zor ve nefse ağır gelen şeylere katlanmak ancak sabır ile olur Bütün faziletlerin anası, hayatta muvaffak olmanın ve kemale ermenin sırrı bu güzel özelliktir.
Büyüklerimizin dediği gibi sabrın sonu selamettir, başarıdır. Sabır acıdır. Fakat sonucu tatlıdır. Hz. Peygamber (s.a.s); "Sabreden başarıya ulaşır’ ; "Sabır başarının anahtarıdır"; "Sabır bir ışıktır"; "Sabır cennet hazinelerinden bir hazinedir"; "Sana sıkıntı veren şeylere karşı sabretmende bir çok hayır vardır" buyurarak sabrın faziletini anlatmıştır.
Sabretmek, mahkûmiyete, meskenete ve zillete razı olmak, haksız tecavüzlere, insan haysiyetine gölge düşürecek saldırılara katlanmak ve bunlara ses çıkarmamak anlamına gelmez.Çünkü meşru olmayan şeylere karşı sabretmek caîz değildir. Bunlara karşı içten elem duymak ve bunlarla mücadele etmek gerekir. İnsanan kendi gücü ve iradesiyle üstesinden gelebileceği kötülüklere katlanması ya da karşılayabileceği ihtiyaçları karşısında gevşemesi sabır değil, acizlik ve tembelliktir.
Sabır, insanı maksadına en tez ulaştıran kılavuzdur.
(mevlana
Sabrın ilmini bilebilirsin, saatlerce vaaz da edebilirsin Ama sabrı bilmek ayrı, sabretmek ayrı şeydir……
alıntı
ALLAHım sabreden kullarından eylesin AMİN...
Anasayfa 
] 
