Dost Sadece Dünyada Eğlendiren Değil,...
Adamın birinin bir dostu varmış.Bu dost,önemli bir makama gelince, artık onunla görüşemez olmuş.Arada uzun zaman geçmesine rağmen,dostuyla bir türlü bir araya gelememiş.Geçmiş günlerde paylaştıkları güzel zamanları hep hatırlar imiş: ne var ki dostunun, kendini anmasıyla ilgili hiçbir haber alamıyormuş. Üstelik,kulağına gelen dedikodulara bakılırsa,geldiği yeni makamdan yepyeni dostlar edinmiş.
İnsanlar vardır, size dost derler ve yanınızdan ayrılmazlar. Aslında, o andaki boşluklarını doldurduğunuz için, siz gerçekten onun dostu değil doldu malzemesi konumundasınız. Size basıp geçtikten sonra,yeni dolgu taşları arayışına girerler ve bu sefer de onlara dost demeye başlarlar.
Ne var ki, geldikleri makamda -gizli de olsa- dostlarıyla görüşmeye vakitleri olmayanlar,makamdan düştüklrinde, dertlerini dökmek ve teselli bulmak için dostlarını ararlar. Bu tip insanlardan uzak durmak gerekir;bunlar hayatınızı karartırlar.
Bir insan da gerçekten dostunuzsa ve siz onu çok seviyorsanız, her gün yanına uğramayınız.Bu davranışınız her ikinizede bıkkınlık verebilir ve dostluğu dağıtabilir. Hasretin olmadığı yerde vuslatın , sevginin ve bunların doğurduğu heyecanın da pek bir anlamı olmaz.Sürekli aynaya bakmak gaflet doğurabilir!
Ebu Hureyre(ra) ,Peygamberimizin(sav) yanına her gün gelirdi.Bundan dolayı Peygamberimiz ona :Ya Ebu Hureyre, beni gün aşırı ziyaret et ki,muhabbetin çok olsun diye buyurdular.
Bir arife:Güneş bu kadar güzel iken onu seven,ona gönül veren kimseyi duymadık,nedendir? diye sordular.
Arif şu cevabı verdi:Her gün görüldüğü içindir.Baksanıza , kış mevsiminde arasıra saklandığı için doğunca sevilmektedir.
Gazalinin bir sözü vardır:
Üç tip insan vardır.
Mikrop gibidir, ona yaklaşılmaz;çünkü öldürücüdür.
İlaç gibidir;ölçülü alınır;ama mutlakka ihtiyaç duyulduğunda alınmalıdır.
Gıda gibidir;onsuz olmaz.
Hayatımızda her tür insan elbette vardır ve olmalıdır da. İyi insanı anlamak için ,kötü insanların darbesini yemek gerek.
Hayatta bir dosta sahip olmak en büyük nimettir.Çünkü dost gözünü kırpmadan canını verebilir.Şöyle etrafımıza baktığımız zaman hayal kırıklığına uğruyoruz değil mi?
Kabuk kırılmadan öze ulaşılmaz.Dostun sesi özden gelir, kabukta kalanların ise kavgası bol olur.İnsanlar,kabuk yer mi hiç!
Dost sadece dünyada eğlendiren değil,o, ebedi arkadaştır.Kendini unuttuğun zaman sana kendini hatırlatır.Düştüğün zaman da yanında olandır.
Dost ALLAH;tır,O
alıntı
Anasayfa 
] 
