Uyan Ey Türk Kızı Ne Olur Uyan
Uyan ey Türk kızı gözlerini aç
Asrilik denen şu illetten vazgeç
Gelecek nesiller özüne muhtaç.
Perişan hallerin, andan üryan!
Uyan ey Türk kızı ne olur uyan!
Bir zamanlar sendin destanlar yazan,
Kahpe oyunları fikriyle bozan,
Bir yanın bilgeydi bir yanın ozan,
Unutmasın meşhur şanını cihan!
Uyan ey Türk kızı ne olur uyan!
Bozkırda saçını savuran sendin,
Düşmanın neslini kavuran sendin,
Yan gözle bakanı deviren sendin,
Uyan ey Türk kızı ne olur uyan!
Kükreyerek arzın böğrüne dayan!
Namahrem girmesin şen gülşenine,
Çakallar değmesin asil tenine,
Haram dokunmasın kara benine,
Düştüğün hallere dayanmıyor can!
Uyan Ey Türk kızı, ne olur uyan!
Eğilme, bükülme, namert önünde,
Yüreğin konuşsun edep yönünde,
Sözünün eri ol vefa gününde,
Uyan Ey Türk kızı, ne olur uyan!
Göklere kavuşsun göğsünden iman!
Anasın, ayalsin, soylu Ecesin,
Aslın Turan’dandır hem de yücesin,
Fatihler doğurdun şimdi nicesin,
Sensin evladına en muhkem liman!
Uyan ey Türk kızı ne olur uyan!
Sahipsin neslinin hür vakarına,
Türkün töresine hem de arına,
Kıyma ecdadına, kıyma yarına,
Gelecek umudu olmadan ziyan!
Uyan Ey Türk kızı, ne olur uyan!
Bil ki zarardadır bu gün uyuyan!
Sevim Yakıcı
Anasayfa 
] 
