İyiliği paylaşma eksikliği

Moderator Mesaj Sayısı : 3652 Kayıt tarihi : 21/09/08 Yaş : 55

Bir tanıdık anlatıyor. Aklı sıra kayınvalidesinin kötülüğünü örnekliyor.

Bir Ramazan günü aile; arabalarındadır.

Baba iner, çilek alır.

Kayınvalide, "hayırlı oğlum, annesine çilek aldı" der.

Kadın kızar.

"Ne münasebet; kocam, çocuğuna aldı", der. Dört yaşındaki çocuk olaya şahit olur.

Akşama kadar oturur, çileği yer.

İnadına, bitirene kadar özel gayret eder.

Kadın dört yaşındaki çocuğu için, "oh, iyi yaptı yavrum, görsün bakalım; anasına mı almış, çocuğuna mı, anlamış oldu".

Buz gibi oluyorum.

Kadının anlattığı çocuk, bugün evli barklı genç bir kadın.

Paylaşma sıfır.

Egoizm, bencillik had safhada.

Eğer, kadıncağız vaktinde güzel bir eğitim verebilse idi.

"Bak yavrucuğum, bu çileği ailenle paylaşmalısın" deyip.

Bir tabak ikram edip.

"Bak babaannen oruçlu, ona da ayırmamız gerek.

Akşama iftarda hep beraber yiyeceğiz" dese, çocuk paylaşma eğitimini alacaktı.

Bugünkü yuvasında, sadece kendisi ve eşi ile sınırlı, diğer aile fertlerini dışarıda bırakıcı bir bencillik yaşamayacaktı.

Paylaşmak asalet oysa.

Anne baba olarak pek dikkat etmediğimiz bir olgu paylaşma.

Bahçeye diktiğim kayısı ağacı, sadece bir meyve verdi ilk yıl.

Oturdum onu altı eşit parçaya böldüm, aile bireylerine dağıttım.

İncecik bir dilim de olsa, paylaşmanın güzelliğini anlatmaya çalıştım.

Çocuklar küçükken sıkı sıkı tembih eder bazı anneler:

"Bak, arkadaşların gelince oyuncaklarını kaldıracaksın, kimseye el sürdürmeyeceksin".

Eve gelen komşu teyzelerin yanında çocuk varsa eğer.

Bir koşturmadır başlar.

Evin çocuğu, misafirlerin şaşkın bakışları arasında, telaşla oyuncaklarını saklar.

Çok normal bir iş yapıyormuşçasına annesinin gözlerine baktığında, aferin renkli bir memnuniyet bakışı alır.

Çocukların oyun dünyasını, arkadaşlığını, paylaşım kültürü edinmesini sabote eden ebeveyn, misafirler gidince bir de evladını ödüllendirir. Bir arkadaşım da, ağabeyi ve ablasından yıllar sonra doğduğunu anlatmıştı. Aralarında bir kuşak vardır.

Bu ileri yaşlı anne ve baba o kadar severler ki onu.

Diğer çocukları unutup, sadece onu öpüp koklayıp, hediyelere boğarlar.

Babası küçük kızına kilolarca çikolata, bisküvi, gofret alır ve şunu tembih eder:

"Benim güzel kızım, otur bunları ye, sakın kimseye verme".

Kimse dediği, çocuğun ağabey ve ablasıdır. Elindeki renkli kâğıtlı çerezlerden istediklerinde küçük çocuk: "hayır vermem, hepsi benim, babam dedi ki, sen ye, sakın başkasına verme".

Bunları anlatan arkadaşım, "bugün yaşım geldi geçiyor, kimseye bir şey veremiyorum. Benden çok daha maddi durumu bozuk olanları görüyorum. İnsanlara para veriyorlar, erzak yardımı yapıyorlar. Ama ben kimselere bir şeyler veremiyorum. Ah baba, bana ne kötülük etmişsiniz farkında mısınız acaba".

Çocuklara; yardım etme, paylaşma, iyilik etmek çok küçükken öğretilmez ise, dünyamız daha da yozlaşacak.

Furkan'ın anne ve babası evlatlarını o kadar güzel yetiştirmişler ki, canını bile ortaya koyacak kadar; paylaşım, fedakârlık, iyilikte zirve yapıp, bütün dünyaya bu kavramları tekrar anımsattı.

Bu modern çağda bile, o kutlu aile; iyiliğin, özverinin, yar ımlaşmanın en kıymetli değerler olduğunu gösterdi.

Mine Alpay Gün

Admin Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08

Çocuklara; yardım etme, paylaşma, iyilik etmek çok küçükken öğretilmez ise, dünyamız daha da yozlaşacak.

Furkan'ın anne ve babası evlatlarını o kadar güzel yetiştirmişler ki, canını bile ortaya koyacak kadar; paylaşım, fedakârlık, iyilikte zirve yapıp, bütün dünyaya bu kavramları tekrar anımsattı.

Bu modern çağda bile, o kutlu aile; iyiliğin, özverinin, yar ımlaşmanın en kıymetli değerler olduğunu gösterdi.

ALLAH razı olsun nursan kardeş
güzel bir konu ve malesef gün gün yitirdiğimiz
değerlerin en önemlisi.bu milletin geçmişine bir bakın
bırakın kendi öz vatanında olanı yardıma muhtaç ülkelere koşmuş
yardım eli uzatmış,aciz olan ülkeleri askeriyle korumuş.
bugün kendi kendimizi gözümüz görmüyor.evlat anne babayı
anne baba evladı kardeşi halayı teyzeyi.sadece kendimiz için yaşıyoruz
ve gitgide yanlızlaşıyor bunalımlara giriyoruz.....
çiçek6

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08

mustafa43 demiş ki:: Çocuklara; yardım etme, paylaşma, iyilik etmek çok küçükken öğretilmez ise, dünyamız daha da yozlaşacak.

Furkan'ın anne ve babası evlatlarını o kadar güzel yetiştirmişler ki, canını bile ortaya koyacak kadar; paylaşım, fedakârlık, iyilikte zirve yapıp, bütün dünyaya bu kavramları tekrar anımsattı.

Bu modern çağda bile, o kutlu aile; iyiliğin, özverinin, yar ımlaşmanın en kıymetli değerler olduğunu gösterdi.

ALLAH razı olsun nursan kardeş
güzel bir konu ve malesef gün gün yitirdiğimiz
değerlerin en önemlisi.bu milletin geçmişine bir bakın
bırakın kendi öz vatanında olanı yardıma muhtaç ülkelere koşmuş
yardım eli uzatmış,aciz olan ülkeleri askeriyle korumuş.
bugün kendi kendimizi gözümüz görmüyor.evlat anne babayı
anne baba evladı kardeşi halayı teyzeyi.sadece kendimiz için yaşıyoruz
ve gitgide yanlızlaşıyor bunalımlara giriyoruz.....

Admin Mesaj Sayısı : 3360 Kayıt tarihi : 26/07/08

Biz paylaşırsak varız
Ne diyor O Güzel Peygamber Ümmeti Ümmeti...
Bizde Nefsi Nefsi...
Hep bu bencilliğimiz yüzünden kaybediyoruz zaten.!

» ALLAH Hiçbir İyiliği Karşılıksız Bırakmaz...