En güzel, en zor mesleğin mihenk taşı... Kuyunun dibinde, insanlığını mumla arayanları, gökteki yıldızlar mertebesine çıkaran terbiyeci!..
Asrın damarlarından merhamet, vicdan ve insanlık çekildi. İnsanlık, bir kez daha Senin muallimliğine muhtaç…
Zamanın öğretmenlerine, “muallim” olmayı öğret!
Onlar, senin rehberliğinde, önce öğretecekleri ilmi, kendi kalplerinde ve fiillerinde sergilesinler. Talebenin gözlerinden yüreğindeki problemi görmeyi, onun derdiyle dertlenmeyi, derde merhem olmayı Seninle öğrensinler!
Onlara tedrîciliği, yavaş yavaş, sabırla, merhametle, insan kalbini ilmek ilmek ve leyyin lisanla dokumayı öğret!
Talebe hata yaptığında suçu önce kendinde aramayı, “Bana ne oluyor ki, sizi böyle görüyorum!” mesajındaki hikmeti öğret!
Diz dize, gönül gönüle oturmayı, her talebedeki cevheri görmeyi ve o cevherleri bir kaneviçe misâli sabırla işlemeyi öğret!
Sınıfımızdaki Ömerlerle dîni kuvvetlendirmeyi, Âişelerle dîni ikmâli, Ebubekirlerle kalbi eğitmeyi, Câferlerle tebliği hiç bilinmeyen coğrafyalara yaymayı, Fâtımalarla iffet ve takvâ ile zinetlenmeyi öğret!
Hep anlatan kuru bir nasihatçi değil, anlattığını yaşayan, hâli dilinin tercümânı olan muallimler olmayı öğret!
Tâviz vermeden dimdik durmayı, îmânı “Emrolunduğun gibi dosdoğru ol!” îkâzıyla süslemeyi öğret!
Hakkı ve hayrı tavsiye etmeyi, müjdelemeyi, sevmeyi ve dahî sevdirmeyi öğret!
Kur’ân-ı Kerîm’i, Cibrîl’in önünde tâlim ediyorcasına okumayı, ihsân kıvamında yaşamayı, onun nûrlu hükümleriyle münevver olmayı öğret!
Yargılamayı bırakıp takdir etmeyi; teşekkür beklemeyi değil, teşekkür etmeyi öğret!
El-Emîn vasfınla hâllenmeyi, şahsiyetinin güzelliği ile bütün insanlığın sîmâsında tebessüm olmayı öğret!
Bıkmadan bıktırmadan, yormadan yorulmadan her gönülde muhabbetle âbideleşmeyi öğret!
Kâinâtı okumayı ve okutmayı, ufuklara kanat çırpmayı… Azamet-i İlâhî’nin önünde “hiç” olmanın tadını almayı öğret!
* * *
Ey insanoğlunun bütün kemal vasıflarını şahsında toplayan “Ekmel”i!.. Bize kemâli öğret!
Ey her türlü cemâl ve hayranlık uyandıran güzelliklerin sahibi olan “Ecmel”i!.. Bize cemâli görmeyi öğret!
Ey beden ve rûhuyla mutlak güzelliğin zirvesini teşkil eden “Ahsen”i!.. Her şeyimizi en güzel hâle getirmeyi öğret bizlere!..
Rukiye Gönüllü
Anasayfa 
] 
