mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Susuyorum... Paz Nis. 09 2017, 16:46 | |
| Susuyorum...
Ne keyifle okuduğum şiirler ezberimde,
Ne de bağıra çağıra söylediğim şarkıların sözleri.
Dalgın gözlerle, yürüdüğüm caddelerde kayboluyorum
Sonsuz bir inatla sarıldığım radyodan gelen o harika melodilerinde tadı yok.
Peki ya o yağmurda, iliklerime kadar ıslanmalarımı kim çaldı benden
Bilmiyorum, susuyorum artık, sustukça susuyorum.
Sustukça, üzerime gelen insanlardan kurtarmak için ruhumu,
Suskunluğuma sarılıyorum.
Ama yine de saplanıyor yüreğime bazı kelimeler.
Bazıları da acıtıyor üstelik
Sessiz geceler benim için sığınılan bir liman sanki.
Kendimi bulup bulup kaybettiğim karanlıkta,
Şöyle bir uğradığım kelime hazinem de bir anlam ifade etmiyor.
Düşünüyorum da,bu güne kadar hep; gibi yazmışım,
Gibi okumuşum, gibi söylemişim ve en önemlisi; gibi sevmişim
Elbette hiç bir şey, ben ol deyince olmaz.
Bunu biliyorum ama zaman da geçiyor hızla.
Tükenmez sandığım bütün sözler bitiyor ve
Ben de yavaş yavaş tükeniyorum
Onca yıldan sonra; hayata dair ne kaldı ki elimde
Kocaman bir hiç, öyleyse neden bunca çaba, neye bunca isyan
Öyle anlamsızki yaşadığım hayat.
Her şey az sonra gerçekleşecekmiş gibi duruyor,
Elimi uzatıyorum tutmak için, kayboluyor.
Benim dışımda kopuyor bütün kıyametler
Ve ben kendime uyan bir kıyamet beğenmiyorum
Kalbime bir kurşun sıkacak gönüllü katilimi arıyorum
Ya da yüreğime su serpecek elin sahibini
Toprağa ateşi düşürecek,d enizi yakamozlarla süsleyecek sesin sahibini
Artık basit şeyler bekliyorum yaşamdan.
Örneğin, kimselerin bilmediği sırlarım olmalı ölürken
Kimselerin gitmediği sokaklarım olmalı
İçimi kanatan özlemlerle yaşlanıp,
Sonra da sessizce gitmeliyim bu dünyadan.
İşte yine susuyorum; siyah bir geceye dönüyor her anım
Ve okuduğum her şiir kanatıyor yaralarımı, içimdeki çocuk ölüyor
Yalancı gülümseyişlerle beni ciddiyete çağıran insanları da önemsemiyorum.
Elimden kayıp gidenlerden korkmadığımı bilmiyor ki hiç biri
Ve ben tüm bu savaşa, bu isyanlara
Bu karanlığa ses çıkartamayarak yine susuyorum.
Artık acımıyor canım tüm bu hain yaralarıma rağmen.
Umut,yaralı bi güvercinin kanatları altında ölürken.
Ben ölümlerden ölüm, sevdalardan, sevda seçemeden,
Son nefesimi, sana gönderiyorum...
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Susuyorum... Ptsi Nis. 10 2017, 01:59 | |
| | |
|
] 
