Tükenmeyen Sevgiler
Bir guruh vaktiydi yine böyle ıssız,
Ellerimde umut çiçekleri ve dilimde dua
Savrulupta geçiverdi rüzgar hiç hesapsız,
Alıp götürdü beni bir garip yolculuğa...
Ruhum sürüklenirken rüyalar ülkesine,
Dağıttım çiçeklerimi ufkun yalnızlığına..
Bende bürünmek istedim göğün maviliğine,
Ve katlanmak sevgiyle tüm acılara..
Bilirmisiniz hicranlı bir dünyam var benim,
Ve birde meyvaya durmuş sabır ağacım..
Çiçek açar belki bir gün başucumda dileklerim,
Ben sadece tükenmeyen sevgilere muhtacım..
Tükenmeyen sevgilerdedir asıl mutluluk,
Acıların hüznünü unutuverir insan...
Sacılr ufuklardan demet demet umut,
Bu sefer baharlarla gelir yeni bir nisan..
Yağmur yağmur serpilir yalnızlıklara,
Ümitle kucaklar tüm acıları..
Takılıp gitmeden hesapsız rüzgarlara,
Sevgiyle avuturum yalnızlıkları..
Züleyha Özbay Bilgiç
Anasayfa 
] 
