mustafa43 Admin
Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08
| Konu: Hey Dost... Paz Ara. 21 2014, 13:10 | |
| Hey Dost...
Nerelerdesin, neden bırakıp gittin de bir başıma bıraktın beni, kavlimiz birlikte yürümek değil miydi. Sabahın seherinde başlayan yolumuz öğlenin güneşinde kesiştiğinde dememiş miydik kararan göğün altında yıldızları avuçlayalım sonra beraber gideriz karanlığa. Sen değil miydin yolumu şaşırdığımda dizginlerimden çekiştirip beni yola sürükleyen. Ben değil miydim bunaldığında seni bir şiirin busesiyle okşayarak uyandıran...
Hey dost ne oldu da kavlimiz bozuldu uzaklaştın benden; bilmez misin ki sen yoksan ben de yokum, sen öldüğünde ben de ölürüm. Birbirine değmeden yaşanan hayatların içinde biz birbirimize değmeden birbirimizin içinde erimemiş miydik. Kelimelerim yokuş aşağı yuvarlanırken, ben arkalarından çemberini elinden kaçıran bir oğlan çocuğunun şaşkınlığıyla izlerken, sen değil miydin kelimelerini topla gel diyen. Ana rahminde uykuya yatmış harfler oluşmazsa eciş bücüş et parçaları gibi doğarlar dünyaya. Harfleri oluşturan kudret şekil verir her birine, kendi başına lâl olan her harf tohumla buluştuğunda can bulur bedene gelir...
Hey dost sen yoksan, eciş bücüş garabet canlılarla dolar dünyam. Ben ki aklımı kendi haline bıraktığımda daha çok yorulacağını bilmezdim. Ruhumu esrikliğin içine savurduğumda bundan haz duyacağımı sanırdım, meğer hazzın son hali de güldürmez ağlatırmış. Mutluluğun son noktası ölüme benzermiş, gülerken ağlamak ondanmış...
Hey dost nerelerdesin, kimlerlesin hangi yerin göğünde kanatlandın da, hangi yere konmak için alçalırsın. Kimlerle dost meclisi kurarsın da ben giremem o odalara, oturamam o sofralara. Sen filozoflarla eş olursun da ben bir balıkçının seherinde kaybolurum mavide. Yaşarken ölmekmiş dostun gidişi, ölüme eşmiş yalnızlığında savrulan ruhun esrikliği…
Geldin demek habersiz bıraktın beni, dilin sustu da öldün sandım. Yokluğunda güneşin doğuşu bile kamaştırmadı gözümü, cılız bir fener gibi güneşi aldım elime de aydınlık sokaklarda aradım seni. Madem yaşardın da neden sustu dilin, neden habersiz bıraktın beni, arzun ölümümü görmekse gör işte öldürdün beni. Temelli gidiş değilmiş bu, temelli giden ölmüş demekmiş. Ruhunu ferahlatan diyarlarda dolanmanı istemez miyim ben, bilmez miyim ayrılıklar dostluğu tazeler, küllerinden yeniden doğar dostluk…
Yeniden doğan eskisi değildir artık şimdi git, gidebildiğin kadar uzaklara git, pencereden seyrederek yaşanmaz ki hayat. Karış hayata, her hayat kendi yolunu adımlar, yeter ki temelli gitme. Gidişin iyi geliyorsa sana, yanımda olmandansa uzaklarda olman yeğdir bana, yeter ki haberim olsun senden. Haberin olsun benden, hey dost yolun açık olsun…
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL Admin
Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08
| Konu: Geri: Hey Dost... Ptsi Ara. 22 2014, 01:36 | |
| | |
|