İyilik

Mehmet Doğramacı


"İyilik yaptığı kişiden kötülük görmek" şeklinde tanımlanabilecek nankörlük kavramına bir de ALLAH İlmi açısından baksak mı?

Sen varsın (!), yaptığın iyilik sana ait (!), bir de karşında iyilik ettiğin kişi veya kişiler var (!) öyle mi?!..

Hiç var olmamış olan kendine varlık verdi, fiilini sahiplendi, muhatap ve karşı mahal gördü, sonra da nankörlük buldu ve yandı da yandı...

Sana ait varlığın, sana ait bir iyilik gücün, senin karşında ikinci bir muhatap yoksa; görünen aynı Tekin yansıması ise nankörlük diye bir ateşle yanar mı acep iyilik eden?!...

Nankörlük; herkesin görebileceği bir hal midir, yoksa kendine varlık veren, benlik addedenlerin yaşayacağı sanal bir cehennem midir?!..

Aşkın Sultanı Mevlana'ya sorduk iyilik etme, benlik ve nankörlük konusunu. Koca Sultan şöyle buyurdu:

"İyilik eden kazandan çorba aktaran kepçeye benzer. İyilik gören kepçenin çorba döktüğü kâsedir. Kepçenin çorbayı ben verdim demesi ne tuhaf!.. Ya kâsenin bana çorba verdi kepçe diye ona ezilmesi?!... Döken de, dolan da ahçının hizmetkarıdır kardeş. Ne kepçenin böbürlenmeye, ne de kasenin ezilmeye hakkı var kardeş. Ahçıyı görene ne mutlu!..."