ebeda
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

ebeda

Sonu Olmayan Bir Yolda Birlikte Yürüyenlerin Sitesi
 
AnasayfaAnasayfa  Kalbimiz Yine Buz Keser Empty  Radyo  Latest imagesLatest images  AramaArama  Giriş yap  Kayıt OlKayıt Ol  
Son Konular
Konu Son Yazan GöndermeTarihi
Cuma Şub. 09 2024, 12:26
Cuma Şub. 09 2024, 12:25
Cuma Şub. 09 2024, 12:25
Cuma Şub. 09 2024, 12:24
Çarş. Ara. 06 2023, 12:37
Çarş. Ara. 06 2023, 12:26
Çarş. Ara. 06 2023, 12:20
Ptsi Ara. 04 2023, 15:55
Ptsi Kas. 06 2023, 20:33
Ptsi Kas. 06 2023, 20:23
Ptsi Kas. 06 2023, 20:19
Ptsi Kas. 06 2023, 20:17
Ptsi Kas. 06 2023, 20:16
Ptsi Kas. 06 2023, 20:15
Ptsi Kas. 06 2023, 20:14

 

 Kalbimiz Yine Buz Keser

Aşağa gitmek 
2 posters
YazarMesaj
Menekşe
Özel Üye
Özel Üye



Mesaj Sayısı : 2555
Kayıt tarihi : 30/08/10

Kalbimiz Yine Buz Keser Empty
MesajKonu: Kalbimiz Yine Buz Keser   Kalbimiz Yine Buz Keser EmptyPaz Mart 23 2014, 21:15

Kalbimiz Yine Buz Keser


Şimdi kalpler de buzul çağını yaşıyor. İyice yumduk gözümüzü ki görmeyelim benden başkasını, Ellerimiz sıkıca kenetlendi, paraya dokunan, mütemâdiyen hesap yapan, kuruş kuruş sayan.

Çizdik rotamızı bencillik üzerine; bu geminin korsanı da biziz, kaptanı da. Dümeni vicdana bırakmayız hiç. Pusulamız hırsımıza ayarlı. Sevginin sıcaklığından habersiziz.

Tenimizi ısıtır da odun ateşi, kalbimiz yine buz keser. Zaten mevsim kışı gösteriyor. Akrebin peşini bırakmış yelkovan. Günler soba makamında. Şükrü rafa kaldırdık. Nankörlük kuruldu başköşeye ekmeğimizle beslenen.
Kibrin yonttuğu geçici hevesler pazarında satılığa çıkan keresteler gibiyiz adeta bu dünyada. İnsanlık kaç değerinde ölçülür, kaça satılır bilmeyiz.
Kimi kıvranırmış acılar içinde. Derdine derman ararmış. Benim gayet keyfim yerinde. Başım bile ağrımaz.
Bazısının yiyecek bir lokma ekmeği yokmuş. Benim karnım tok, sağ olun almayayım.
Çatılardan yağmur suyu sızarmış. Sıralarlarmış leğen, kova ne varsa. Oysa ben önlemimi aldım önceden. Yalıtımımı yaptırdım demi ama.
Çadırlardan alevler yükselir, çığlıklar içinde ölürmüş çocuklar ne yazık. Ben depremle sarsılmadım. Ne diye düşünüp güzel kafamı yorayım.

Bazısı da engellerle boğuşurmuş hayat yolunda, kim tutacak ellerini bilen var mı? Doğrusu kimse bana engel olmadı. Ardıma bakmam koşarım daha ne.

Soğuktan titrermiş minicik bedenleri; ellerini açarlarmış şişkin cepli kalantorlara. ALLAH rızası için diye başlarlarmış söze. Bana rast gelmedi henüz öyle birisi. Yoksa boş bırakır mıyım? Ne yani cimri olduğumu mu zannediyorsunuz.
Bin bir emekle büyütülen çocuklar, işlerini düzene koymuşlar da annelerini babalarını Unutup gitmişler bir başlarına. Ne kadar ayıp, huzur evleri ne güne duruyor, yatırın gitsin. Her şeyi devletten beklemeyin.

Masumlar zulme uğrarmış bazı memleketlerde, Anneleri ellerinden alınırmış. Babaları öldürülürmüş. Kimse acımazmış onlara. Hem yetim, hem öksüzmüş onlar. Sığınacak yuvaları bile yokmuş. Ben ne yapayım evlat mı edineyim yavrucakları.Benim çocuklarıma sokaklar mı sahip çıksın, kediler mi yesin.

Gece gündüz demeden ALLAH'a yalvarırlarmış gözyaşları içinde. Huzur duyarlarmış melekler âmin dedikçe. Ne boş çabalar bunlar. Ben ağzımı açmadan ALLAH benim istediğimi verir. Sesimi duymaz bile, câzibeme dayanamaz herhalde.
Çalışırken alın teri dökerlermiş, okurken göz nuru. Emek vermeden yemek yemezlermiş Nimetin kıymetini bilirlermiş daima. Benim babadan kalma varlığım. Aklımı kullandım. Dağıtıp çarçur etmedim. Hepsi benim kimseye vermem.

Çiçek uzatanlar kurşunların hedefindeymiş. Korku içinde saatler yıl olurmuş. Sebepsiz savaşlarda ağlayanlar hep çocuk. Tanklar yürürmüş üstüne sapan taşlarının. Benim bir suçum var mı? Kim saldırmaya cesaret edebilir. Düşmanın kulağına su kaçırmamak lazım tabi. Tetikte olmak lazım.

Herkes bir işle meşgulmüş. Başkalarının yardımına koşmakla, hizmet etmekle geçermiş ömürleri. Boş vakit nedir bilmezlermiş. İnsanların dertleriyle dertlenirler, yaralarını sararlarmış. Bana hizmet eden de çıkmaz mı acep bunca insan içinden. Keyfime bakarım ne âlâ memleket.
Açlıktan sütü kesilirmiş annenin. Bebekler doğmadan ölümü sezerlermiş. Kimi tokluktan göbek büyütürken, açlığın ve kıtlığın kol gezdiği ülkelerde ekmek bekleyenler, temiz suya hasret çekenler varmış. Beni tüm bunlar hiç alakadar etmiyor. Kulağımın üstüne yatarım. Elinde olan versin işte.
İnsaf et gözünden bir damla yaş düşmedi. Bencilliğin bu kadarı da fazla. Kalbin taştan mı yoksa demirden mi? Üzülmek nedir bilmez misin sen. Kendini başkasının yerine koymak nasıl bir şey.

Bir müjdem var sana cehennem açmış kollarını seni bekliyormuş sabırsızlıkla. Ay korkarım ben ateşten nazik tenim ütülenir sonra, alevler cıs yapar.

Cennette de yer yokmuş sana ve senin gibilere. Buna ne diyorsun. Şimdi ben ne yapacağım. Hangi kapıyı çalacağım. Derdimi kime anlatacağım. Desene fırsat treni kaçtı

Durum sandığın kadar vahim değil. Fırsat treni kaçarsa tövbe vapuru yanaşır kıyıya. Gözünü dört açmazsan şeytan zembille iner tepene. Ayağına bir çelme, sırattan aşağı düşüverirsin maâzallah. Benden duymamış ol.



Fatma Kahraman Yıldız

Sayfa başına dön Aşağa gitmek
MaVi_GüL
Admin
Admin
MaVi_GüL


Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08

Kalbimiz Yine Buz Keser Empty
MesajKonu: Geri: Kalbimiz Yine Buz Keser   Kalbimiz Yine Buz Keser EmptyPtsi Mart 24 2014, 00:44

çiçek7 Allah razı olsun çiçek7 
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Kalbimiz Yine Buz Keser
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası
 Similar topics
-
» Kalbimiz Yerine Dizlerimiz Acısaydı
» Yine mi?
» Yine Hüzün, Yine Yalnızlık...
»  hazan,yine hüzün,yine gam
» Kalbimiz kiminle beraber

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
ebeda :: Sanat ve Edebiyat :: Makaleler-
Buraya geçin: