BUGÜN BAYRAM ANNE!
Yine bir bayram sabahındayım...
Yıllardır yaptığım gibi erkenden kalkıyorum
Geceden kalma bir huzursuzluk var içimde...
Adını koyamadığım anlamsız bir boşluktayım..
Çocukkende böyle mi uyanırdım bayramlarda ANNE!
Alışkanlık olsa gerek ....
Çocukları namaz için uyandırıp
Dualarımla kapıdan yolculuyorum...
Abdest alıyorum acele, Kur'an okumak için..
Canparem babamın bayramını kutluyorum dualarımla..
Tıpkı eskiden senin yaptığın gibi ANNE!
Her bayram sabahı dinlediğim;
Tek şarkılık cd yi koyuyorum özenle...
Başlıyor acı bir uzun hava ,çalmaya....
Duygularımı nasıl da anlatıyor birbilsen
Sanki; sadece benim için yazılmış ANNE!
Emanetteki gözyaşlarımı bırakıp,
Ağlıyorum sessizce....!
Sessiz ağlamak yetmiyor!hıçkırıyorum........
Biliyorum!Sende ağlıyorsun bu sabah ANNE!
Hissediyorum şişmiş gözlerimi...
Ama engel olamıyorum birtürlü ağlamama!
Çocukluğum geliyor bir an gözlerimin önüne...
Buruk bir tebessüm dökülüyor dudaklarımdan..
Hatırlıyorum da!
Nasıl kalabalıktı evimiz, nasıl telaşlı!
Artık kimse yok!Telaş yapma bu sabah ta ANNE!
Düşünüyorum!
Bayram ne demek ti?Çocukken benim için..
Yeni elbiseler giymek,el öpmek harçlık almaktı,
Harçlıkları sayıp sevinmekti,
Belki de babam'ın arabayla gezdirmesiydi.... Yaşadığım bayramlar böyleydi çocukken..
Neden? Şimdi sevinemiyor, gülemiyorum ANNE!
Söyleme!
Aslında, cevabını biliyorum sorularımın...
Ama kendime bile itiraf edemiyorum.
Bayramları artık böyle yaşamaktan
Yalnız kalmaktan, korkuyorum ANNE!
Biliyorum;
Eli öpülesi babamın sonsuzluğa gittiğini!
Biliyorum;
Elini öpemediğim abilerimin gurbetligini!
Biliyorum;
Nede elimi öpecek kızkardeşimin hiç gelmeyeceğini!
Kendime söylerken bile bu gerçekleri...
Canım yanıyor yüreğim kanıyor ANNE!
Anlıyorum artık...!
İçimdeki karanlık boşluğu...
Durmak bilmeyen gözyaşlarımı....
Ve anlam veremediğim huzursuzluğu....
Çocukken sabırsızlıkla beklediğim bayramları.........
Artık sevmiyorum anne..
alintı
Anasayfa 
] 
