Tükendim Ben...

Admin Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08

Tükendim Ben...

Dedim ya karardı bu kalp, yaralı olsa hadi neyse, hastalıklara karıştı sorumsuz vücut ve yenilgilere alıştı bu sahtekâr kişilik. Geçmişin karanlığında yok olmayı isteyen can, canan olan kalbimin kapıldığı gözlerden kaçan, yılmadan onun için savaşan ve bu uğurda kendini ayaklar altına alan. Gönül haykırsa ne doktorlar anlar derdini ne diller sarf eder anlamsız sözleri, yiğit diye söylenirdi davranışlarım, vurdu mu yıkardı kavgalarım, süzdü mü yakardı bakışlarım. Ölümlü şarkıların son dizesi gibi, kurşunların yere düşmüş çekirdeği gibi, gözyaşının son damlası gibi ve yakarışların en sönük anı gibiydi. Yok oldu şimdi, izi kaldı oda ününü kaybetmiş bir şarkıcı edasıyla, ağır gelen gurur mu onur mu yoksa kişiliğim mi sorsam kendime. Cevabım ne ser olur ne de yar savrulurum küllenen susuz çöle; aşk mı, hiçlik mi, sensizlik mi, sessizlik mi, yitiklik mi bu hale getirdi beni. Görgüsüzlük mü, günah mı, haksızlık mı, adilik mi seviyesizleştirmeye götürdü beni. Kime sorsam iyiliğin mastırını yapmışsın, kime sorsam ağlamanın hüznünü kapmışsın ve kimse sorsam sevgiyi sen çok hak etmişsin cevapları aldım. Deniz dalgalarını savururken kendi içinde tekneleri batırmaz, pislikleri barındırmaz; kendisine zarar verse de başkasına zarar vermez. Ya ben suçluyum; intizara kapılmış dertlileri dinlemeyip onları bir kaşık suda boğdum, kalleş keleşimle kasıp kavurdum bana inanları, tanımadıklarıma hainlik ettim, sansür uyguladım mutluluğa gün yüzü göstermedim…

Masumiyet çevresinde dolanırken gözlerim arar oldu gerçeği ve bu hengâme de kaybettim benliğimi. Batık bir gemi sakladığı hazineyi gelenlere sunarken ben kırdım umutlarını bana gelenlerin. Tekrarlara yönelik hayatımda keşkelere yer vermemek için çaba sarf ederken nedense her cümlemin başına kondurdum o kelimeyi. İsyan ederken duygularıma, yazdıklarımda bana isyan etti sen değersizsin diye. Döktüğün gözyaşları ölümü üzerken ölen çiçeği mutlu ediyordu. Güneş doğarken yağmurları özledim, günümü kaybedince geçmişi istedim. Yedi düvel askerleri silahını doğrulturken bana, içime attığım yalnızlığım ve çok sevdiğim kitaplarım yanımdaydı, sarıldım onlara, hayatın yükünü sırtladım ve yıllarca özlediğim hatıralarımı dile getirdim. Çizdiğim çılgın zaferleri kartallara kaptırdım, şerefimi feth ettiğim gönüllerde batırdım, varlığımı volkanların küllerinde unuttum…

Sıkıştı iyiden iyiye bu yüreğim; ne söylenecek söz, ne dökecek yaşım, ne de düşünecek başım kaldı. Sicim gibi yağan yağmurlara karıştı gözyaşlarım, harf katliamında yok oldu cümlelerim, özgürlüğünü yitirince düşüncelerim, vurdurdular cellada orda düştü başım.
Yüreğime oturdu kurşun, tükendim ben; sessizce, çaresizce, hissizce...

Selam Sevgi ve Dua ile...

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08

» Tükendim Yar...
» Tükendim Yar...