mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Gönderen Sensin... Paz Ara. 29 2013, 23:23 | |
| Gönderen Sensin...
Beş yıl olmuştu beraberlikleri başlayalı, Atilla çok yakışıklı, Büşra ise çok güzeldi çok uyumlulardı birbirlerine çok mutlu ve örnek bir sevgileri vardı. Kimseyi umursamadan sevgilerinin tadını çıkartıyorlar ve sevgilerinin karşısında kimse duramıyordu. Kendi aralarında sözlenmişlerdi büyük bir aşktı bu. Bir gün yanlış bir anlaşılma yüzünden Atilla ile Büşra kavga ettiler ve Büşra Atilla'yı yüz üstü bırakıp ayrıldı ondan. Aynı mahallede oturuyorlar ve evleri karşılıklıydı, Atilla ne yaptıysa olmadı bir türlü Büşra'nın geri dönmesini sağlayamadı ve uzun süre ayrı kalmışlardı. Atilla artık eskisi gibi gülemiyor ve eğlenemiyordu, Büşra ise Atilla'yı dışarıda gördüğünde suratına bile bakmıyordu...
Bir gün Atilla arkadaşlarıyla bir çay bahçesinde buluşup erkek erkeğe muhabbete dalmıştı birden çay bahçesine giren bir çift Atilla'nın dikkatini çekmişti, birde dönüp bakınca o erkeğin sarıldığı kızın Büşra olduğunu görmüştü ve o an donmuş kalmıştı. Büşra Atilla'yı görmüş ama görmezlikten gelmişti. Atilla o günden sonra kimselerle konuşmaz olmuş susmuştu, artık ne camdan Büşra'ya bakıyor, ne de dışarı çıkıyor. Artık hayata küsmüş ve bir gün, Atilla bir çocukla Büşra'ya bir şiir yollamış Büşra şiiri alıp okumaya başlamış...
Bir sabah sen uyurken, bir çığlık kopacak
Bu çığlık seni ve herkesi uyandıracak
Kalkıp nereden geliyor diye bakacaksın
Baktığında bizim evden geldiğini anlayacaksın
Sen daha şaşkınlığını atamadığın bir anda
Bir sala sesi çınlayacak bu şehrin sokaklarında
Tüm insanlar toplanacak birden oraya
Benim öldüğümü söyleyecekler sana
İnanmak istemeyeceksin onlara
Sonra koşup geleceksin bizim eve
Sarmışlar beni beyaz bir çarşafa
Bir hoca, dua edecek baş ucumda
Derken tabuta koymak isteyecekler beni
Vermemek için tutacaksın beyaz kefenimi
Yalvaran gözle bakacaksın onlara
Dokunmayın diyeceksin ne olur dokunmayın ona
Ben koyarım onu tabutuna
Ellerin varmayacak beni tabuta koymaya
Mecbur olduğunu anlayacaksın bir anda
Koyacaksın beni o uzun sandığa
Ve dönüp onlara beni sevdiğini söyleyeceksin
Sonra dönüp bana
İnan bu sözüm yalan değil diyeceksin
Sarılıp tabutuma bir off çekeceksin
İşte o an benim aylarca çektiğimi
Sen bir anda çekeceksin
Geçte olsa hatanı anlayacaksın
Bir an yaşlı gözlerle bana bakacaksın
Bak sana döndüm diye yalvaracaksın
Mecburen seni seveni
Beyaz kefeninde bırakacaksın
Ve o günden sonra insanların dilinde
Geç dönen sevgili olarak anılacaksın... 
Büşra şiiri tam bitirmişti ki birden bire Atilla'nın evinden bir çığlık koptu ve Büşra koşturdu o çığlığa ve Atilla'nın tavanda bir urganla asılı olduğunu gördü ve Büşra şiirin aynısını yaşadı. Bu olaydan sonra Büşra benim ve Atilla'yı tanıyan kişilerin dilinde geç dönen sevgili diye anıldı...
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Gönderen Sensin... Salı Ara. 31 2013, 02:41 | |
| | |
|
] 
