Hz. Aişe, şimdiye kadar hiçbir kadında görülmeyen bir imzanın sahibidir.
Genellikle hanımlar eşleri ile tanıtılırlar.
Ya da eşlerinin imtiyazı ile toplumda yer edinirler.
„Falanın eşi, yada ben falancanın hanımıyım!“
„Ben peygamberin hanımıyım“ demiyor Hz. Aişe.
Hz. Aişe farklı tanıtıyor kendisini insanlara. O öyle bir tanıtım ki, bu tanıtımla, peygamberin de nasıl bir eş olduğu tanınıyor.
Farklı bir imza kullanıyor Hz. Aişe.
O öyle bir imza ki, peygamberin eşleri ile olan sevgi bağının tarihe yansıyan bir imzası da oluyor.
Öyle bir imza ki, bir peygamber için, bir kadın bunu çekinmeden kullanıyor. Eşinden aldığı sevgi ve ilgi ile.
Hz. Aişe önce kendinsin babasının ismi ile tanıtıyor. „Ebu Bekir kızı Aişe.“
Ve devam ediyor:
ve şimdi dikkat..!
Allah’ın sevgilisinin sevgilisi.
Allahümme salli ala seyyidina Muhammed..