mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Mevsim Kış Kış Yüreğime Alev Cuma Kas. 15 2013, 22:09 | |
| Mevsim Kış Kış Yüreğime Alev
İlk kar tanesi düştü gökten, avuç içleri terlemiş, soğuk bir el kalemi tutan. Vaat edilmiş sözler veriyorum kendime, kimsenin bilmediği. Beni yakan, beni vuran ahlara vahlara gebe oyun misali, bu kovalamaca adı ne olsun diye az düşünmedim değil sonunda ismini de buldum kovalamacanın; körebe. Ebe ben, köşelere saklanan ben ve sobelenmeye ürken. Sana rol biçemedim bu oyunda, anla gölgeleri bulmak zor oluyor karanlık odalarda...
Kalbime bir bulut çöreklenmiş nice zamandır, ağlatmıyor, konuşturmuyor. Yorgun kalıyorum, düşüncelerin arasında bir dalga olup gel gitler oluşturuyorum. Dalgaya ben bürünüyor, seni deniz sayıyor bir kavuşuyor bir ayrılıyorum senden. Biraz bitik biraz sevinç dolu, tıpkı yaşamak gibi senle yaşıyor sensiz hayata küsüyorum...
Gittin gideli küsüz, barışamadık bir türlü oysaki ay, yüzeyine sermişken parlak gözlerini denizin çarşafına yakamoz olmak vardı. Lakin bu yokluk illet bir şey, kah fırtınaya kah depreme dönüşüyor, bazen girdap olup beni içine çekiyor bazen de tusunami olup. Yalan söylüyorum bir kez daha, suç benim, acı benim, kendi hüznümde kendimi boğan da benim, üstelik; kurtulamıyor, ölemiyor, yokluğunda yok olamıyorum. İsterdim elbet, hüznün deryasında can çekişirken, el uzatanın sen olmasını, hayaletlerin eli var mı sevgili...
Varlığına, adına yüklediğim ne varsa, söz, ağıt, sitem, isyan misafir eyledim yüzünün güz olduğu odama. Cayır cayır yanarken özleminle, vücudumda tatlı bir esinti anılar, merhemdi ya yaralara o güzel düşler. Sessizliğinde düşler öldü, öyküsüzlüğümde düşler gömüldü, çaresizliğimde düşler son gülüşündü. Şimdi gerçeklerin kol gezdiği, hayalinin, hayaletinin hüküm sürdüğü yatağa uzandım, üstümdekiler bile gizleyemiyor ariliğimi sana...
Anlamını sende pekitirmiş ölü hisler, ömrüme ödül müydü ceza mıydı karar veremiyorum. Hüznü sevdim, bu yüzden en çok hüzün senin yüzün senin yüzün benim güzüm. Ne çok anlamı barındırıyorsun bende bilsen;
Hüzün = Yüzün
Özlem = Kokun
Tutsaklık = Aşk
Aşk = Sen
Anlamlardan anlam beğen diyemeyeceğim, öyle bir zenginlik ki bahşettiğin yokluk hangi söze işlese hangi dile düşse, yokluk anlamına adaş oluyor. Adaş olanlar kızgın demir olup canımı dağlıyor, ne acım çığlığa dönüşüyor, ne de gözyaşım beni dağlayan demiri soğutuyor.
Biliyorsun ya sevgili; mevsim kış, kış yüreğime alev…
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Mevsim Kış Kış Yüreğime Alev C.tesi Kas. 16 2013, 03:14 | |
| | |
|
] 
