Muhterem Müslümanlar! Bizim dinimizin çok önem verdiği konulardan biri de insanlarla kuracağımız dostluk ve arkadaşlık bağlarındaki çizgimizin sağlamlığı hususudur.
İnsan arkadaşsız ve dostsuz edemez. Başarılı olmanın yollarından biri de gerçek dosta ve samimi arkadaşa sahip olmaktır. Hayat yolunun teşvikçisi, gönlündeki imanın bile gerektiğinde bekçisi hayırlı arkadaştır.
Baktığımızda bize ALLAH'ı ve Rüsûlüllah'ı hatırlatan kişilerle dostluk ve arkadaşlık bağları oluşturmalıyız. Elbette bize bakıldığı zaman bizler de bakanlara ALLAH'ı ve Rüsûlüllah'ı hatırlatacak özellikleri üzerimizde taşımalıyız. Müslüman olmamız böyle olmamızı icab ettirir.
Muhterem Müslümanlar!
Hayatta başarılı olmakta dostlarımızın önemi büyüktür. Gerçek dostlar, samimi arkadaşlar en azından insana cesaret verirler.
Faziletli arkadaş, insan için ikinci bir vicdandır. Gerçek arkadaşı olmayan harbe silahsız giden adam gibidir. Dünyada en büyük yoksulluk insanın arkadaşsız kalmasıdır.
Görüş açısı genişleyen, hatalarını günden güne azaltan, iyiye ve güzele adım atan hep iyi arkadaş sahipleridir. İnsan iyi arkadaş sayesinde hayatın zorluklarını daha kolay yener.
Muhterem Müslümanlar!
Dostluklarımız ve arkadaşlıklarımız inançlı insanlarla olmalıdır. Çünkü inançlı insanların dostlukları menfaate dayanmaz, Menfaate dayanmayan arkadaşlık ve dostluk çabucak yıkılmaz. Dünyada kurulan dostluklar ahirette de devam eder.
Muhterem Müslümanlar!
İnsan için en faydalı olanın arkadaşı olduğu gibi en zararlı olan da arkadaştır. Arkadaş arkadaşı yücelttiği gibi onu körelten de odur.
Bir şair şöyle diyor:
"Şereflilerle düşüp kalkanın şerefi artar.
Ahlaksızlarla düşüp kalkanda şeref yoktur.
Bak! Bir deri parçası nalına yapıştırıldığı zaman ayaklara benzer.
Kur'an'a cilt yapıldığı zaman öpülüp başa konur."
Bu ifadeler bize arkadaşlığın önemini ne güzel anlatıyor.
"Üzüm üzüme baka baka kararır" atasözümüz arkadaş tesirini çok güzel bir şekilde izah eder.
Sâdi Şirazi şöyle bir örnekleme yapıyor.
"Nuh aleyhisselamın oğlu kötülerle arkadaş olduğu için hanedân-ı nübüvvetten olmak şerefini kaybetti. Halbuki Ashab-ı Kehf'in köpeği bir kaç gün iyilerin ardına düştü insan şerefi kazandı.
Ashab-ı Kehf'in köpeğinin cennete girmesi ALLAH dostlarıyla arkadaşlığından dolayıdır.
Peygamberimiz Efendimiz:
"Kişi arkadaşının yolunda gider. Bundan dolayı sizden herhangi biriniz kiminle dostluk edeceğine dikkat etsin" buyurmuştur.
Fena alışkanlıkların çok önemli bir bölümü arkadaşlıklardan geçmektedir.
Arkadaş insanı iyiliğe teşvik edendir. Kötülüğe teşvik eden arkadaş değil o bir düşmandır.
Kur'an'da Rabb'imiz bu gerçeği şöyle beyan eder:
"O gün (mahşer gününde) her zalim (nedametle) iki elini ısırıp:
- Ne olurdu, ben de O Peygamberin maiyetinde bir yol edineydim.
Ne yazık bana! Keşke filanı dost tutmasaydım, diyecektir." (Furkan S. Ayet: 27)
Arkadaş yüzünden iman nimetinden, İslam nurundan bile ayrı kalanlar vardır. Böyle bir şerden hem kendimizi hem de neslimizi koruyalım ve kurtaralım muhterem Müslümanlar!
MEVLÜT ÖZCAN.
Anasayfa 
] 
