Unutmak! Unutmak mı Dedim Mümkün Değil...!

Admin Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08

Unutmak! Unutmak mı Dedim Mümkün Değil...!

Nedeni yok tarifi yok hissettiklerimin seni sevmek gibi yani
Hani karnın ağrır tuhaf bir sızı girer ya içine ve kalbine vurur sancısı
Ellerini nereye koyacağını bilemezsin...
Hani bir sarp düşünce gelir konar başına bırakmaz ağlayana kadar
Gözyaşların mabedin olur yüzüne yansır bir siyah sancı...
Unutmak unutmak mı dedim mümkün değildir...
Sarmaşıklar artık kurtulamayacağın kadar sıkı sarılmıştır ki
Kurtulmak da istenmez hatta daha sıkı sarılmalı şimdi sana...
Yönü şaşırtsa da sevdan sürgün düşlere farketmez...
Deniz yağsa nafile yangın yeridir yüreğin sönmez...
Damarların çekilir ya bazen ya da sertleşir içinden kan geçerken
Belki kanda değildir geçen sebepsiz akıyordur
Aşkla başıboş bir sıvı ve oluyordur rengi kırmızı...
Dua et tutmasın ardından sızının daha onulmazı...
Derin nefes almak gelir ya hani ama tam dolmaz ciğerlerin
Haliyle derin değildir aldığın hiçbir nefesin...
Artık onsuz değildir düşünmelerin
Anlamlı anlamsız geliverir yanaklarına bahar...
Kış güneşi ısıtmaz olmadığı zamanlar...
Kar altında çırpınan bir kardelen oluverirsin çığından ürkersin...
Gökyüzü görünecektir ama çok acı çekersin...
Kanın çekiliyor gibi hisseder kan kayıplarında tükenirsin...
Anlatamazsın ama yaşarsın hatta yaşadıklarına kendin de şaşarsın susarsın susarsın...!
Konuşmak gelir içinden yine susarsın susmak gelir duramazsın...
Konuşacak takatinde yoktur artık ama konuşmalısın...
Sessizliğin kurşun darbesi küçük görünse de girişi çıktığı yerde bir çağı parçalarsın...
Susmalarından kaçılır kaçılmalıdır...
Çünkü bacandan sevda tüter içinde yangın sönmesiz başlamıştır...
Dudakların kopkoyu yanakların nar gibi...
Ellerin alevli gözlerin nemli adres çıkmaz sokak...!

Benim yalnızlığım sende hep kalabalık kalacak...
Ben yokluk kararını çok oldu verdim birşeylerin...
Kızıl akşamlara kalemimi kıralı uzun oldu...!
İçimde birikenin ne olduğunu görmen çok zor...
Hiç bir şey bekleme benden gelmedim gülümsemedim say...!
Yazmadım dökmedim ruhumdaki uzaklar hevesimi dizeler yoluyla ruhuna...
Üflemedim en bilinmedik iklimleri tenine...
Dalıp dalıp gitmedim hiç bir su birikintisine...
Anlık şiirler dokumadım sayfalara...!
Tepkiliyim ruhumu bunca yalnızlığa sürükleyen gördüklerime biriktirdiklerime karşı...!
Suskunum ıslak yağmurlu karışımlarda çöl iklimine dönüşüyor aklım...
Ellerimde gözlerimde birikmiş bütün kalabalık ortamlardan toplanmış
Eşsiz bir yalnızlık senfonisi şimdilerde yokluk gibi bir şey...!
Ben bir sende gördüm dilsizi ama susarken kurdun tüm cümlelerini...!
Sen susarken sevdim seni gel kurtar şimdi beni...!

Selam Sevgi ve Dua ile...

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08

» Eğer Değil Çünkü Değil Rağmen Sevin...
» Kolay değil belki, ama imkansızda değil.
» Ne Mümkün
» Ah! Mümkün Olsa
» Anlatmak Mümkün mü...